Οι ωφελούμενοί μας:

Γνωρίστε την Ελισάβετ Κουλούρη και την εταιρεία «Betty’s Bakery»

Η Ελισάβετ Κουλούρη, είναι αρτοποιός, η οποία φιλοδοξεί να γίνει και καλλιεργήτρια σιτηρών. Όπως αναφέρει και ίδια, προσγειώθηκε στο χώρο κάπως ανορθόδοξα, αν σκεφτεί κανείς ότι σπούδασε Διεθνές Δίκαιο στην Αγγλία και εργάστηκε 15 χρόνια ως Σύμβουλος Επικοινωνίας σε ελληνικές και πολυεθνικές εταιρείες.

H οικογένεια της κατάγεται από την Κέρκυρα. H Ελισάβετ αναφέρει πως δεν έγινε αρτοποιός ακολουθώντας κάποια οικογενειακή παράδοση. Αντιθέτως, είναι κάτι που το έμαθε μόνη της από την αρχή και το ξεκίνησε πριν 7 χρόνια, δημιουργώντας με μεγάλη επιτυχία την Betty’s Bakery.

Ρωτώντας την Ελισάβετ πως προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία της Betty’s Bakery, μου απαντάει πως, «Η ιδέα προέκυψε από την ανάγκη μας για αληθινό ψωμί χωρίς πρόσθετα και χωρίς συντηρητικά. Όταν ξεκινήσαμε, το φυσικό προζύμι ήταν σχεδόν άγνωστη λέξη και σήμερα έχουμε καταφέρει να είναι παντού και όλο και περισσότεροι φούρνοι να αντιλαμβάνονται τα οφέλη του στην υγεία μας, αλλά και στη γεύση του ψωμιού και να το εντάσσουν στα προϊόντα τους».

Από την ιδέα στην πράξη:

Εδώ και έξι χρόνια, στο Betty`s Bakery προσπαθούν να αναβιώσουν το αληθινό ψωμί. Όπως λέει και η Ελισάβετ χαρακτηριστικά, «Πάντα χειροποίητο και βιολογικό, το ψωμί μας φτιάχνεται από προζύμι, οργανικό αλεύρι, ανθό αλατιού και νερό. Σε αυτά προσθέτουμε την αγάπη και τη φροντίδα που χρειάζεται για να φουσκώσει με δικό μας προζύμι, χωρίς βιασύνη. Γι` αυτό και το κάθε καρβέλι μας χρειάζεται δύο μέρες για να φτιαχτεί πριν φτάσει στην πόρτα του καταναλωτή».

Ζητώντας από την Ελισάβετ να μου παρουσιάσει μια χαρακτηριστική ημέρα στη δουλειά της, μου αναφέρει πως όλη η παρασκευή του ψωμιού γίνεται ακολουθώντας πλήρως τις παραδοσιακές τεχνικές. «Στο Betty’s Bakery δεν κάνουμε τίποτα διαφορετικό από αυτό. Αναπιάνουμε το προζύμι μας καθημερινά με το χέρι για να είναι ενεργό και να δώσει ώθηση στο ψωμί μας, αφήνουμε το ζυμάρι μας να φουσκώσει με φυσικό τρόπο ώστε να αναδειχθούν όλα τα αρώματά του και όταν είναι έτοιμο για ψήσιμο, το φουρνίζουμε. Στο ενδιάμεσο φυσικά ελέγχουμε θερμοκρασίες, ph, υγρασίες και οτιδήποτε άλλο μπορεί να το επηρεάσει», λέει χαρακτηριστικά.

Οι ωφελούμενοί μας:

Γνωρίστε τον Γιώργο Κουτσιαύτη και την εταιρεία «Ertha»

Ο Γιώργος Κουτσιαύτης είναι 45 ετών και κατάγεται από την Αθήνα. Έχει πλούσιες ακαδημαϊκές σπουδές και πτυχία καθώς το πρώτο του πτυχίο είναι από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας από το Πάντειο Παν/μιο ενώ ταυτόχρονα έχει και δύο μεταπτυχιακά, ένα στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ και ένα από το τμήμα International Marketing από το Πανεπιστήμιο Paisley της Σκωτίας.

Αν και για 15 χρόνια εργάσθηκε στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία στο τμήμα το Πωλήσεων, από το καλοκαίρι του 2020, μαζί με τους συνεργάτες του ξεκίνησε  την εταιρεία «Ertha». Η «Ertha» παράγει τα προϊόντα της χρησιμοποιώντας βιολογικά αφεψήματα βοτάνων με νέους καινοτόμους συνδυασμούς, που προσδίδουν λειτουργικά οφέλη σε σύγχρονη και διαφοροποιημένη συσκευασία.

Από την ιδέα στην πράξη:

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιώργος «Με αφετηρία την απόφασή της ομάδας μας να δραστηριοποιηθούμε στο επιχειρείν αλλά και με οδηγό τη δημιουργία νέων καινοτόμων προϊόντων, αναζητήσαμε γνώση από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο». Έτσι, η ομάδα, κατόπιν επεξεργασίας διαφόρων ιδεών και μελετώντας τις τάσεις της αγοράς μέσα από το πρίσμα της αναζήτησης της ευεξίας στον σύγχρονο τρόπο ζωής, κατέληξε στη δημιουργία των προϊόντων της.

«Πρόκειται για βιολογικά αφεψήματα βοτάνων με νέους καινοτόμους συνδυασμούς που προσδίδουν λειτουργικά οφέλη, σε σύγχρονη διαφοροποιημένη συσκευασία. Εφαρμόζουμε διαχείριση απόλυτης ποιότητας σε όλα τα επίπεδα, φιλοδοξώντας να διαθέτουμε στους καταναλωτές τα καλύτερα προϊόντα στον κλάδο μας», λέει ο Γιώργος.

Ρωτώντας τον Γιώργο να μου περιγράψει μια χαρακτηριστική ημέρα εργασίας στην «Ertha» είναι σαφές πως η ομάδα έχει δημιουργήσει ένα πλήρες σύστημα βελτιστοποίησης των διαδικασιών, δίνοντας έμφαση πάνω απ’ όλα στην ποιότητα των προϊόντων αλλά και στα λειτουργικά οφέλη που αυτά προσφέρουν.

Οι ωφελούμενοί μας:

Γνωρίστε τον Κωνσταντίνο Χαρίτο και την «Πολύδενδρος ΙΚΕ»

Ο Κωνσταντίνος είναι 32 ετών και κατάγεται από την περιοχή της Ελασσόνας στη Λάρισα όπου και τα τελευταία 12 χρόνια δραστηριοποιείται, καλλιεργώντας καρυδιές με την οικογένεια του. Αν και πιλότος στο πρώτο του επάγγελμα, στη συνέχεια αποφάσισε να σπουδάσει Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, απ’ όπου και αποφοίτησε.

Παρόλα αυτά, η αγάπη του για τη φύση και τον τόπο του, τον ώθησαν στο να κάνει μια ακόμη στροφή στις σπουδές του,  ολοκληρώνοντας αυτή τη στιγμή το διατμηματικό πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών με τίτλο Συμβουλευτική και Επιχειρηματικότητα στην Αγροτική Ανάπτυξη, στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το 2021, μαζί με την οικογένειά του και τον παιδικό του φίλο και συνεργάτη πλέον Τσιάλτα Γεώργιο πήρανε την απόφαση για την δημιουργία της Πολύδενδρος ΙΚΕ, με αντικείμενο την επεξεργασία και εμπορία καρυδιών και άλλων ελληνικών ξηρών καρπών. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και εκείνος, το όνομα της εταιρείας δεν είναι τυχαίο αφού, «Αναδεικνύει τον τόπο με μια διαφορετική πινελιά. Πολύδενδρος χαρακτηρίζεται το όρος Όλυμπος στην Ιλιάδα, από τον Όμηρο».

Η ιστορία:

Η οικογένεια του Κωνσταντίνου έχει πολυετή παράδοση στον αγροδιατροφικό τομέα και εκείνος είναι αυτός που ανέλαβε να συνεχίσει αυτή την παράδοση. «Από παιδί θυμάμαι τους παππούδες να έχουν πολλά και διάφορα ζώα στον στάβλο, να καλλιεργούν την γη και όλα αυτά τα έκαναν με πολύ χαρά. Εγώ συμμετείχα πάντα σε όλα αυτά και έχει περάσει μέσα μου η ικανοποίηση που σου δίνει η ενασχόληση με την φύση. Οι μέρες που περνούσαμε στο χωριό δεν ήταν πολλές, γι’ αυτό φρόντιζα να τις εκμεταλλεύομαι στο έπακρο συμμετέχοντας στις αγροτικές δουλειές», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η ιδέα για την δημιουργία της εταιρίας Πολύδενδρος ΙΚΕ ήρθε όταν ο Κωνσταντίνος με την οικογένεια του και τον συνεργάτη του αύξησε τα στρέμματα που καλλιεργούσε. Τότε, ο Κωνσταντίνος άρχισε να ψάχνει μεθοδικά τρόπους εκμετάλλευσης των καρυδιώνπου καλλιεργούσε. Όπως λέει χαρακτηριστικά «Αναζητώντας μεθόδους και τρόπους εκμετάλλευσης αυτού του προϊόντος έπεσα σε πολλά αδιέξοδα και ασάφειες. Αυτή η μη εύρεση λύσης, μας ώθησε στο να κάνουμε κάτι δικό μας, όπως το φανταζόμασταν για εμάς και στην συνέχεια για όλους τους παραγωγούς».

Από την ιδέα στην πράξη:

Ρωτώντας τον Κωνσταντίνο για το τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστή την Πολύδενδρος ΙΚΕ μου απαντάει πως «Η Πολύδενδρος ΙΚΕ είναι μια εταιρία που δημιουργήθηκε από εμάς, για εμάς. Αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι η ελληνικότητα των προϊόντων τα οποία εμπορεύεται. Αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή την κίνηση για να βοηθήσουμε την προώθηση όλων των συναφών ελληνικών προϊόντων στην Ελληνική και την ξένη αγορά. Λειτουργούμε με γνώμονα την διαφάνεια, την συνεργασία και το αμοιβαίο κέρδος όλων»

Στην εταιρία, καθημερινά πηγαίνουν παραγωγοί με καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια ή φιστίκια τα οποία καλλιεργούνε και εκείνοι τους προσφέρουν πίσω προϊόντα έτοιμα για διάθεση στην αγορά, δηλαδή την ψίχα τους μετά από διαλογή και συσκευασία επιλογής τους. «Στις υπηρεσίες μας είναι και το εμπόριο, όποιος παραγωγός επιθυμεί μας το αναφέρει και προχωράμε σε συμφωνία προώθησης των προϊόντων τους, μέσα από τα δικά μας δίκτυα αγοράς», λέει ο Κωνσταντίνος.

Οι ωφελούμενοί μας:

Γνωρίστε τον Γιάννη Γεροντίδη και την εταιρεία «G–FISH»

Ο Γιάννης Γεροντίδης γεννήθηκε και κατάγεται από το Καστόρι Λακωνίας, ένα χωριό στους πρόποδες του Ταϋγέτου, κυριολεκτικά μέσα στην μονάδα παραγωγής, με την οποία ασχολείται μέχρι και σήμερα. Μεγάλωσε στην Σπάρτη και γαλουχήθηκε από πολύ μικρή ηλικία στην ιχθυοτροφία αλλά και στη λιανική πώληση τροφίμων, μέσω του καταστήματος που διατηρούσε ο πατέρας του.

«Από παιδί, θυμάμαι να με γοητεύει, η διαδικασία της αναπαραγωγής, τα ψάρια να βγαίνουν σιγά σιγά από τα αυγά τους και να μεγαλώνουν μέρα με την μέρα, με την φροντίδα του πατέρα μου, ο οποίος με δίδασκε κάθε στιγμή. Έτσι έμαθα κι εγώ να τα φροντίζω, ταΐζοντάς τα και κάνοντας ό,τι είναι απαραίτητο για το σωστό μεγάλωμά τους».

Έχοντας λοιπόν από πολύ μικρή ηλικία τα απαραίτητα δείγματα γραφής, ο Γιάννης αποφάσισε να δημιουργήσει από το 2000 την εταιρεία «G–Fish», λανσάροντας ξανά στην αγορά το προϊόν της καπνιστής πέστροφας στρέφοντας όμως παράλληλα και το βλέμμα στην καινοτομία, με πρωτοπόρες πρακτικές “zero–waste” στον κλάδο, που μπορούν να φανούν ιδιαιτέρως χρήσιμες και οικολογικές.

Η ιστορία:

Ο παππούς του Γιάννη, πρόσφυγας από τον Πόντο, βρέθηκε στο Γύθειο μετά την Μικρασιατική καταστροφή όπου και γνώρισε τη γιαγιά του στην Σπάρτη. Οι δυο γιοί της οικογένειας, μαζί με τον παππού του Γιάννη , δημιούργησαν το 1967 το ιχθυοτροφείο της οικογένειας Γεροντίδη, στο Καστόρι, το οποίο και λειτούργησε το 1969.

«Με την πάροδο των χρόνων τα αδέρφια χώρισαν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες, με τον πατέρα μου να παραμένει ιδιοκτήτης του ιχθυοτροφείου και ενός καταστήματος λιανικής πώλησης τροφίμων στην Σπάρτη. Λόγω του αιφνίδιου θανάτου του πατέρα μου στα 19 μου χρόνια, αφοσιώθηκα και ανέλαβα την οικογενειακή επιχείρηση, επομένως δεν έμεινε περιθώριο για να φύγω μακριά για σπουδές», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιάννης.

Όντας όμως ανήσυχο πνεύμα, ο Γιάννης δεν αρκέστηκε στη διοίκηση της ήδη υπάρχουσας επιχείρησης και θέλοντας να την κάνει να αποδώσει το μέγιστο των δυνατοτήτων της, ξεκίνησε να διαβάζει βιβλία ιχθυολογίας και να παρακολουθεί σεμινάρια γύρω από το management, το marketing, την χρηματοοικονομική λογιστική και την οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων.

Από την ιδέα στην πράξη:

«Περίπου το 2000,  λίγα χρόνια από τον θάνατο του πατέρα μου και αφού είχα αναλάβει πλήρως την επιχείρηση, ήμασταν έτοιμοι να λανσάρουμε ξανά στην αγορά την καπνιστή πέστροφα. Θέλοντας λοιπόν, να δείξω έναν πιο εξωστρεφή χαρακτήρα της επιχείρησης αποφάσισα να της δώσω τον διακριτικό τίτλο «G-Fish», από το αρχικό του ονόματος Gerontidis», λέει ο Γιάννης.

Ρωτώντας τον Γιάννη να μου περιγράψει μια χαρακτηριστική ημέρα εργασίας στην «G–Fish» μου αναφέρει πως η κάθε ημέρα είναι μια έκπληξη! Περιέχει πάντα κάτι διαφορετικό αλλά και απαιτητικό. «Πρόκειται για μια εργασία που συμπεριλαμβάνει όλα τα στάδια δημιουργίας ενός προϊόντος. Ξεκινάμε από την παραγωγή της αρχικής πρώτης ύλης, όπως την αναπαραγωγή αλλά και το μεγάλωμα των ψαριών, κάτι το οποίο από πάντα με μάγευε ως διαδικασία», λέει ο Γιάννης, προσθέτοντας «Στην συνέχεια περνάμε στις διαδικασίες της μεταποίησης, της τυποποίησης και τέλος της διανομής αλλά και όλου του marketing που ακολουθεί της πώλησης».

Σε πρώτη φάση, η «G-Fish», με τη βοήθεια και του οργανισμού «Νέα Γεωργία Νέα Γενιά», ετοιμάζει ένα νέο προϊόν, το οποίο έχει έντονο το στοιχείο της καινοτομίας στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο Γιάννης, «Το νέο μας προϊόν είναι έτοιμο να βγει στην αγορά. Σημαντικό στοιχείο αυτού είναι ότι βασίζεται σε μια “zero-waste” φιλοσοφία και καθώς διαφαίνεται ήδη υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για αυτό. Ακόμη, υπάρχουν στα σκαριά σχέδια για επόμενες καινοτόμες ιδέες, που δεν φανταζόμουν ούτε εγώ ο ίδιος πως θα φτάναμε εκεί, μόλις πρωτοανέλαβα την επιχείρηση», αναφέρει κλείνοντας τη συζήτησή μας

Οι ωφελούμενοί μας:

Γνωρίστε τον Γιώργο Τσέλιο και την Φράουλα Βερτίσκου

Ο Γιώργος Τσέλιος μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, έχοντας καταγωγή από τη Θεσσαλία. Τελειώνοντας την δευτεροβάθμια εκπαίδευση πέρασε στο τμήμα κινηματογράφου της σχολής καλών τεχνών του ΑΠΘ, η αγάπη του όμως για τη φύση και τη γη φαίνεται πως ήταν ισχυρότερη.

Ο Γιώργος, έχει πλέον τη δική του οικοτεχνία με την επωνυμία «Φράουλα Βερτίσκου». Παράγει βιολογικές, ορεινές και «χωραφίσιες» όπως λέει και ο ίδιος φράουλες, τις οποίες είτε διοχετεύει στην αγορά είτε τις μεταποιεί σε προϊόντα όπως μαρμελάδα ή ακόμη και πίκλα φράουλας.

«Η ενασχόληση μου με τις καλλιέργειες είχε σαν αφετηρία την αγάπη μου για τη φύση η οποία μεγάλωσε μέσα μου τα καλοκαίρια που επισκεπτόμουν το χωριό μου, που πήγαινα βόλτες με τον παππού ή την μητέρα μου στα καλντερίμια του νοτίου Πηλίου, απ΄ όπου και κατάγεται», αναφέρει ο Γιώργος.

«Έχω μια πολύ δυνατή ανάμνηση από πολύ μικρός, οπού περνούσαμε οικογενειακώς με το αυτοκίνητο από ένα μέρος του Πηλίου που πρόσφατα είχε καεί και θυμάμαι να μου κάνει τρομερή εντύπωση η θλίψη, συγκεκριμένα του παππού μου, που είχε μεγαλώσει μέσα σε αυτά τα δάση. Αυτό το περιστατικό με έκανε να αντιληφθώ πολύ νωρίς τη σημαντικότητα της φύσης για τις ζωές και τις κοινωνίες των ανθρώπων», προσθέτει.

Από την ιδέα στην πράξη:

Μεγαλύτερος πια, κατοικώντας στην Θεσσαλονίκη ο Γιώργος άρχισε να επισκέπτεται τακτικά το ορεινό χωριό Βερτίσκος και έχοντας φίλους στην περιοχή, ανέπτυξε έναν δυνατό δεσμό με αυτό το μέρος.

Στα τέλη του 2015 αποφάσισε να ασχοληθεί με τις καλλιέργειες, κινούμενος πρωτίστως από την επιθυμία του να ζει και να εργάζεται κοντά στη φύση. «Μέσα στα χρόνια έκανα πολλές δοκιμές με διάφορες καλλιέργειες και εν τέλει, εστίασα στη φράουλα λόγω της ποιότητας του παραγόμενου καρπού από την ποικιλία που καλλιεργώ, στο συγκεκριμένο ορεινό μικροκλίμα του Βερτίσκου», αναφέρει χαρακτηριστικά. Το 2019 ήταν η πρώτη καλλιεργητική περίοδος που ασχολήθηκε με την φράουλα επαγγελματικά και από τότε, συνεχίζει να αναπτύσσει την παραγωγή και την οικοτεχνία του με σταθερά βήματα. 

Περιγράφοντας μια τυπική ημέρα εργασίας του, ο Γιώργος αναφέρει «Η συγκομιδή φράουλας ξεκινά με το πρώτο φως της ημέρας καθώς είναι σημαντικό οι συγκομιζόμενοι καρποί να μην έχουν ζεσταθεί από τον ήλιο. Όταν οι φράουλες κόβονται ώριμες τότε διοχετεύονται κατευθείαν στην αγορά. Στην περίπτωση που υπάρχει πλεόνασμα παραγωγής τότε, την ίδια μέρα κιόλας, τις μεταποιώ τις φράουλες σε μαρμελάδες. Στην περίπτωση συγκομιδής άγουρης φράουλας, ξεκινώ ετοιμάζοντας το ζωμό πίκλας και στη συνέχεια προχωρώ στην παραγωγή του αντίστοιχου προϊόντος».

Οι ωφελούμενοί μας:

Γνωρίστε την ProBio ωφελούμενη του προγράμματος «Αγροανέλιξη-Οικοτεχνία» που υλοποιείται από τον οργανισμό «Νέα Γεωργία Νέα Γενιά»

Ο Βασίλειος Ντίνας κατάγεται από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Είναι 33 ετών και ασχολείται με την εκτροφή αιγοπροβάτων από το 2016. Ο Βασίλης έχει δημιουργήσει την ProBio, τα αρχικά της οποίας σημαίνουν πρόβειο – βιολογικό. Και είναι ακριβώς αυτό, «Γαλακτοκομικά προϊόντα, από πρόβειο (στο μέλλον και από γίδινο) γάλα παραγόμενα με σεβασμό στα ζώα, στο περιβάλλον και φυσικά στον τελικό καταναλωτή, ο οποίος απολαμβάνει ένα προϊόν, το οποίο παράχθηκε όπως θα το έκανε ο ίδιος για τον εαυτό του», όπως λέει και ο ίδιος.

Ο Βασίλης είναι απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ και στο παρελθόν έχει ασχοληθεί με τον τομέα της εστίασης, σχεδόν σε όλες τις εκφάνσεις και σε όλα τα πόστα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η αλήθεια είναι πως η οικογένεια του Βασίλη δεν έχει καμία σχέση με τον πρωτογενή τομέα. «Ο πατέρας μου είναι καθηγητής Βυζαντινής μουσικής και τραγουδιστής παραδοσιακών τραγουδιών, και η μητέρα μου είναι εκπαιδευτικός. Ωστόσο και εγώ και ο μεγαλύτερος αδερφός μου, μελισσοκόμος στο επάγγελμα, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τον πρωτογενή τομέα.»

Από την ιδέα στην πράξη:

Πως όμως προέκυψε η ιδέα της ενασχόλησης με τον πρωτογενή τομέα και συγκεκριμένα με τον κλάδο της αιγοπροβατοτροφίας;

Όπως αναφέρει ο Βασίλης, το 2016, έχοντας ήδη διανύσει 6 χρόνια οικονομικής κρίσης και έχοντας βιώσει την εκμετάλλευση που επικρατούσε τότε στον εργασιακό τομέα λόγω των συνθηκών, το δίλλημα της μετανάστευσης εκτός της Ελλάδας ήταν κάτι το οποίο τον βασάνιζε. «Στην Ελλάδα τότε, το μέλλον φάνταζε δυσοίωνο. Παράλληλα, μάθαμε με τη σύζυγό μου, πως περιμένουμε το πρώτο μας παιδί και πιστεύω πως αυτό μου έδωσε το κίνητρο, να υλοποιήσω ένα όνειρο που πάντα υπήρχε στο μυαλό μου, αλλά σαν κάτι μακρινό και δύσκολο», λέει ο Βασίλης.

«Η ProBio, πέρα από μακρινό όνειρο, δημιουργήθηκε με στόχο να παρέχω στο παιδί μου όσο το δυνατόν αγνότερα προϊόντα»

Έτσι λοιπόν με στόχο να παρέχει στο παιδί του όσο το δυνατόν αγνότερα προϊόντα αλλά και τη δυνατότητα να έχει κάτι να τον περιμένει όταν έρθει η ώρα του εργασιακού του βίου, δημιούργησε τη βάση της επιχείρησης, δηλαδή το ζωικό κεφάλαιο και τις υποδομές.

Ζητάω από τον Βασίλη να μου περιγράψει μια τυπική ημέρα στη ζωή του ως κτηνοτρόφος. «Η ημέρα στην κτηνοτροφία ξεκινάει νωρίς και τελειώνει αργά, πάντα με τη διαδικασία της αρμεγής. Στις 5:00, στις 12:00 και στις 19:00, αρμέγονται τα ζώα και στη συνέχεια βγαίνουν για βοσκή. Το γάλα πηγαίνει απευθείας στις εγκαταστάσεις μεταποίησης και ξεκινά η παραγωγή του γιαουρτιού η οποία κρατάει συνολικά 8-10 ώρες», αναφέρει. Βέβαια, ενδιάμεσα των χρόνων αρμεγής υπάρχουν εργασίες που πρέπει να γίνουν όπως καθάρισμα, περιποίηση κάποιου ζώου που γεννά η κάποιου μικρού που δεν έχει δυνάμεις, αναζήτηση ποιοτικών ζωοτροφών, διακίνηση προϊόντων, αναζήτηση νέων  πελατών κλπ.

Οι ωφελούμενοί μας:

Γνωρίστε την οικοτεχνία «Οικογένεια Κοτανίδης», ωφελούμενη του προγράμματος «Αγροανέλιξη-Οικοτεχνία» που υλοποιείται από τον οργανισμό «Νέα Γεωργία Νέα Γενιά»

Η οικογένεια Κοτανίδη, από το χωριό Μαυρόβατος στον νομό Δράμας, έχει μια μακρά αγροτική παράδοση. Τα μέλη της ασχολούνται με τις καλλιέργειες εδώ και σχεδόν μισό αιώνα και ο Θανάσης Κοτανίδης, ο οποίος είναι και ο νεότερος από την οικογένεια που δραστηριοποιείται στον αγροτικό τομέα, θυμάται πως ήταν στα χωράφια μαζί με τον παππού Θανάση και τον πατέρα του Θεοφύλακτο, προτού καλά-καλά περπατήσει. «Από μικρός με έπαιρνε ο παππούς μου μαζί στα χωράφια. Κάποιες φορές μάλιστα, μου έλεγε ‘ανέβα στο τρακτέρ και κάνε εσύ τις ευθείες’» λέει χαρακτηριστικά.

Για πολλά χρόνια οι καλλιέργειες τους αποτελούνταν κυρίως από οπωροκηπευτικά ενώ παράλληλα είχαν και μια μικρή καλλιέργεια δέντρων, όπως αμυγδαλιές αλλά και κάποια φρούτα. Από το 2012 όμως, αποφάσισαν να κάνουν μια αλλαγή, μια «επένδυση», όπως την ονομάζει ο Θανάσης.

Από την ιδέα στην πράξη:

Το 2012 ,ο Θανάσης εισήχθη στη Σχολή Διοίκησης Συστημάτων Εφοδιασμού (Logistics), στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος στην Κατερίνη, κάτι το οποίο τον βοήθησε να σκεφτεί και το ενδεχόμενο όχι μόνο της παραγωγής, αλλά και της μεταποίησης. Με άλλα λόγια, μπήκε στα σκαριά το σχέδιο της δημιουργίας της δικής τους οικοτεχνίας.

Όσον αφορά στην καλλιέργεια που θα επέλεγαν, «Θέλαμε να βάλουμε μια δυναμική καλλιέργεια, κάτι που δεν υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή αλλά παράλληλα ευδοκιμεί εδώ. Έτσι, επιλέξαμε τις αμυγδαλιές», αναφέρει. Μέχρι σήμερα, η Οικογένεια Κοτανίδη έχει καταφέρει να έχει πάνω από 1000 αμυγδαλιές, οι οποίες αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Τον πρώτο χρόνο της καλλιέργειας πουλούσαν τα αμύγδαλα ως καρπό (με το κέλυφος) ενώ από τον 2ο χρόνο, ξεκίνησαν την πώληση ωμού αμυγδάλου.

«Θέλουμε ο καταναλωτής να ξέρει ότι το προϊόν που καταναλώνει προέρχεται κατευθείαν από εμάς»

Πριν από 2 χρόνια όμως, ξεκίνησαν το μεγάλο βήμα της δημιουργίας της δικής τους οικοτεχνίας. Της μεταποίησης δηλαδή των προϊόντων τους και σε άλλες μορφές όπως βούτυρο αμυγδάλου. Πρόκειται για ένα προϊόν το οποίο αποτελείται  από 100% αμύγδαλο και περιέχει και μια μικρή ποσότητα μπαχαρικών, που του προσδίδουν την απαραίτητη νοστιμιά. Παράλληλα, δουλεύουν συνταγές για ρόφημα αμυγδάλου καθώς μια μεγάλη γκάμα άλλων προϊόντων, όπως τυρί αμυγδάλου αλλά και διάφορες αλοιφές που θα προέρχονται από αυτό.

«Σκοπός μας ήταν να φτιάξουμε ένα brand-name, την ‘Οικογένεια Κοτανίδης’. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι στην εικόνα του λογότυπου μας είναι μεταξύ άλλων και η φιγούρα του πατέρα μου. Θέλουμε ο καταναλωτής να ξέρει ότι το προϊόν που καταναλώνει προέρχεται κατευθείαν από εμάς, από τα χέρια μας», λέει ο Θανάσης.

 

Οι ωφελούμενοί μας:

Η Track4Value εισάγει την έννοια της ιχνηλάτησης (tracking) τροφίμων και πρώτων υλών, βοηθώντας τον καταναλωτή να γνωρίζει τι ακριβώς καταναλώνει

Η επιχειρηματική ιδέα «Τεκμηρίωση αυθεντικότητας μέσω ολοκληρωμένου συστήματος καταγραφής και παρακολούθησης παραγωγής και διακίνησης πρώτων υλών και προϊόντων τροφίμων», ή αλλιώς Track4Value, χρησιμοποιεί τη διαδικασία της ιχνηλάτησης των τροφίμων αλλά και των πρώτων υλών, στοχεύοντας στη διασφάλιση της ποιότητας και της αυθεντικότητας του τελικού προϊόντος που φτάνει στον καταναλωτή.

Η ομάδα της Track4Value, παρουσιάζοντας την ιδέα της, κατάφερε να είναι ανάμεσα στους μεγάλους νικητές στην κατηγορία Ideas του διαγωνισμού Trophy-Τροφή Challenge, ο οποίος υλοποιήθηκε για 3^η φορά από τον οργανισμό «Νέα Γεωργία Νέα Γενιά».

Λίγα λόγια για την ομάδα:

Η Αναστασία Κρητικού και η Σοφία Δρακοπούλου είναι Υποψήφιοι Διδάκτορες στο εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας του ΕΚΠΑ και ειδικεύονται στην ανάπτυξη μεθοδολογιών για την τεκμηρίωση της αυθεντικότητας τροφίμων. Μαζί με τον Νικόλαο Θωμαΐδη, Καθηγητή Αναλυτικής Χημείας στο ΕΚΠΑ και επιβλέποντα καθηγητή του διδακτορικού τους, καθώς και με τον Ιωάννη Δούκα, Οικονομολόγο και Επίκουρο Καθηγητή Αγροτικής Οικονομίας και Πολιτικής στο ΕΚΠΑ, συμπληρώνουν την ομάδα της Track4Value.

H Σοφία Δρακοπούλου αναφέρει πως η ιδέα για τη δημιουργία της Track4Value γεννήθηκε μέσα από ερωτήματα που έχουν κληθεί να απαντήσουν ερευνητικά για τη βιομηχανία τροφίμων. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι υπάρχουν έντονες ανάγκες ιχνηλάτησης, τόσο στα τρόφιμα φυτικής προέλευσης, όσο και στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης αντίστοιχα, στα οποία εκείνη και η Αναστασία Κρητικού εκπονούν το διδακτορικό τους.

Από την ιδέα στην πράξη:

«Ως ερευνητική ομάδα του Εργαστήριου Αναλυτικής Χημείας, συνεργαζόμαστε στενά με τη βιομηχανία τροφίμων, παρέχοντας υπηρεσίες στα πλαίσια της έρευνάς μας, με σκοπό την διασφάλιση της ποιότητάς τους και την ανάδειξη των μοναδικών διατροφικών χαρακτηριστικών τους», αναφέρει η Αναστασία. «Παρατηρούμε έντονα πως τα τελευταία χρόνια καλούμαστε να απαντήσουμε σε κρίσιμα ζητήματα αυθεντικότητας τροφίμων αλλά και ανίχνευσης πιθανής νοθείας. Έτσι, η ιδέα της Track4Value προέκυψε στα πλαίσια της προσπάθειας μας να αφουγκραστούμε τις ανάγκες της βιομηχανίας τροφίμων, να μπορέσουμε να τις καλύψουμε αλλά και να ενισχύσουμε τον ελληνικό αγροδιατροφικό τομέα», προσθέτει.

Η ιδέα της ομάδας έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος ψηφιακής καταγραφής πληροφοριών που είναι κρίσιμες, τόσο για την παραγωγή, όσο και για την μεταφορά, την παραλαβή αλλά και την επεξεργασία των πρώτων υλών και κατ’ επέκταση των τελικών προϊόντων. Μέσω της ψηφιακής αυτής καταγραφής θα δίνεται η δυνατότητα πιστοποίησης της αυθεντικότητας του τελικού προϊόντος ενώ παράλληλα, δίνεται και η δυνατότητα της πλήρους ιχνηλασιμότητας, κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια αποτελεί σημαντικό εργαλείο για τις βιομηχανίες τροφίμων.

Track4Value ή αλλιώς ο δρόμος προς την αξία

Η Αναστασία αναφέρει πως, «Πρόκειται για μια υπηρεσία η οποία έχει ως βασικό εργαλείο μια ψηφιακή πλατφόρμα, στην οποία θα καταγράφονται όλα τα κρίσιμα δεδομένα τα οποία είναι απαραίτητα για τη διαδικασία ιχνηλάτησης των προϊόντων και των πρώτων υλών. Όλες οι πληροφορίες των παραγωγών και των πιστοποιήσεων που φέρουν καταγράφονται και αποθηκεύονται και διατίθενται πλέον στον καταναλωτή, ο οποίος θα μπορεί με αυτόν τον τρόπο να γνωρίζει από που έχει προέλθει το προϊόν του και να αξιολογεί το προς κατανάλωση προΐόν».

Η επιχειρηματική ιδέα έχει όμως ως στόχο και την ενίσχυση της αξιοπιστίας του κλάδου, αλλά και τη στήριξη των τροφίμων εθνικής προτεραιότητας και υψηλής εξαγωγικής δραστηριότητας (όπως η φέτα ΠΟΠ και το ελαιόλαδο). Εναρμονισμένη πλήρως με την ευρωπαϊκή στρατηγική για την ψηφιακή και πράσινη μετάβαση, αναδεικνύει την προστιθέμενη αξία των ελληνικών προϊόντων σε διεθνές επίπεδο.

Οι ωφελούμενοί μας:

Γνωρίστε την GEP UnmannedT echnologies, μια εκ των νικητών του διαγωνισμού Trophy-Τροφή Challenge

Συζήτηση με τον Γιώργο Παπαδημητρόπουλο

Η ελληνική start–up GEP Unmanned Technologies, παρουσιάζοντας τα πρώτα ελληνικά Drones που στόχο έχουν την εύκολη χαρτογράφηση και την ταχεία καταγραφή της υγείας των φυτών και των καλλιεργειών, κατάφερε να αποσπάσει το βραβείο του νικητή στην κατηγορία Startup του διαγωνισμού Trophy-Τροφή Challenge.

Ο Γιώργος Παπαδημητρόπουλος, Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της επιτυχημένης start–up, έχει ως στόχο μέσα από αυτή την καινοτόμο ιδέα, να μπορέσει να αλλάξει τα μέχρι τώρα δεδομένα στον κλάδο της αγροδιατροφής, βοηθώντας του καλλιεργητές να αυξήσουν την παράγωγη τους και ταυτόχρονα να μειώσουν το λειτουργικό τους κόστος.

Λίγα λόγια για την ομάδα:

Ο Γιώργος έχει μεγαλώσει στην Καλαμαριά και έχει σπουδάσει πληροφορική. Από μικρός είχε πάθος με την τεχνολογία και με οτιδήποτε ιπτάμενο, όπως λέει και ο ίδιος. Το 2011, μόλις στα 13 του χρόνια, δημιούργησε το πρώτο του drone εντελώς μόνος του διαβάζοντας κάποιες συμβουλές μέσω Internet και την επόμενη χρονιά, το αναβάθμισε, φτιάχνοντας ένα μοντέλο το οποίο μπορούσε να πετάξει σε εμβέλεια 40 χιλιομέτρων. Η επαγγελματική πλέον ενασχόλησή του ήρθε όταν ενσωμάτωσε την λήψη video στα drone που δημιουργούσε, τα οποία και στη συνέχεια πουλούσε.

Χρησιμοποιώντας τα drones στον κλάδο της αγροδιατροφής με στόχο τον έλεγχο της υγείας των φυτών

Το 2014 ήρθε σε επαφή με τον Σταύρο Σφακιανάκη, πλέον μηχανολόγο της ομάδας, με τον οποίον ξεκίνησαν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς και σχετικές εκθέσεις, παρουσιάζοντας ακόμη περισσότερο εξελιγμένα drones. To 2016, προστέθηκε το τελευταίο μέλος της ομάδας, ο Σταμάτης Τζελέπης, επαγγελματίας στον τομέα της δημιουργίας λογισμικών, ολοκληρώνοντας το puzzle.

«Η ιδέα της χρήσης των drones στον κλάδο της αγροδιατροφής ήρθε μόλις γνωρίσαμε τον Καθηγητή της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, κ. Αθανάσιο Γκέρτση, ο οποίος μας ανέφερε ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα drones μας για να ελέγχουμε την υγεία των φυτών», αναφέρει ο Γιώργος.

Από την ιδέα στην πράξη:

Επειδή πάντα η προστασία του περιβάλλοντος ήταν προτεραιότητά στο μυαλό του Γιώργου, το 2016 είχαν έτοιμη την πρώτη έκδοση ενός drone το οποίο βασίζεται στις αρχές της γεωργίας ακριβείας και στόχο έχει να κάνει την γεωργία γρηγορότερη, ακριβέστερη αλλά και περισσότερο ποιοτική.

Το drone σαρώνει μια έκταση και στη συνέχεια ενημερώνει τον γεωργό για την υγεία των φυτών στη συγκεκριμένη έκταση, γλιτώνοντας του χρήμα και χρόνο

«Το drone μας έχει σχεδιαστεί ώστε να κάνει την γεωργία πιο βιώσιμη, να μειώσει τα κόστη για αγρότες αλλά και για πελάτες και ταυτόχρονα, να μειώσει τη χρήση φυτοφαρμάκων και χημικών, ελέγχοντας την υγεία των φυτών απομακρυσμένα» αναφέρει ο Γιώργος προσθέτοντας ότι, «ενώ πετάει, σαρώνει μια έκταση και στη συνέχεια,  μας ενημερώνει για την υγεία των φυτών στη συγκεκριμένη έκταση. Αυτό εμφανίζεται μέσα από έναν χάρτη με χρώματα, επιτρέποντας στον γεωργό ή γεωπόνο να αντλήσει την πληροφορία και να δράσει αναλόγως, γλιτώνοντας χρήμα και χρόνο».

«Trophy-Τροφή Challenge»:

«Ο διαγωνισμός μας βοήθησε σημαντικά να προωθήσουμε το προϊόν μας»

H GEP Unmanned Technologies κατάφερε να είναι η νικήτρια ομάδα στην κατηγορία Startupτου διαγωνισμού Trophy-Τροφή Challenge παρουσιάζοντας μια σημαντική καινοτομία που μπορεί να συνεισφέρει καθοριστικά στον κλάδο.

«Μόλις μάθαμε για τον διαγωνισμό, αν και 2 ημέρες πριν λήξει η προθεσμία, σκεφτήκαμε ότι το προϊόν μας είναι πραγματικά ιδανικό για την συγκεκριμένη κατηγορία! Έτσι, αποφασίσαμε ότι έπρεπε οπωσδήποτε να λάβουμε συμμετοχή και όπως φαίνεται το αποτέλεσμα μας δικαίωσε», λέει ο Γιώργος.

«Η εμπειρία που είχαμε από τον διαγωνισμό ήταν πολύ όμορφη. Ιδιαίτερα σημαντικό για εμάς ήταν το κομμάτι της παρουσίασης του προϊόντος στα bootcamps, αλλά και όλες οι γνώσεις που λάβαμε σχετικά με καίρια ζητήματα μάρκετινγκ και με το πως να προωθήσουμε σωστά το προϊόν μας», προσθέτει χαρακτηριστικά.

Το χρηματικό έπαθλο που έλαβε από τον οργανισμό «Νέα Γεωργία Νέα Γενιά» η ομάδα για την νίκη της στην κατηγορία Startup, τους βοήθησε να αγοράσουν καινούργια μηχανήματα για το εργαστήριο τους, κάτι το οποίο τους επέτρεψε να είναι πιο αποδοτικοί. Ακόμη, με το ποσό αυτό αγόρασαν πρώτες ύλες για τη δημιουργία περισσότερων drones ενώ παράλληλα, σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τα υπόλοιπα χρήματα για τη δημιουργία ιστοσελίδας και για άλλες προωθητικές ενέργειες. Επόμενος στόχος της ομάδας, η αύξηση των πωλήσεων και η μεγαλύτερη επέκτασή τους στο εξωτερικό, όπου μάλιστα το καινοτόμο προϊόν τους έχει ήδη κερδίσει πελάτες σε σημαντικές αγορές, όπως η Φλόριντα αλλά και το Όρεγκον στις ΗΠΑ.

Our beneficiaries:

Meet Digital Bites, one of the winners of the Trophy-Τροφή Challenge

A discussion with Theodoros Sofianos

Theodoros Sofianos, together with Loukas Kakalis and Michalis Tziortzis, participated in the Ideas category of the Trophy-Τροφή Challenge competition which was once again implemented with great success by the organization “New Agriculture New Generation“. The team presented an idea that can be a real innovation in the agri-food sector.

Digital Bites is working to create a gadget that can digitally reproduce the senses of taste and smell, enabling users to experience any taste digitally and remotely, even from their home.

About the team:

Theodoros, Loukas and Michalis, they all come from Thessaloniki. Theodoros studied at the School of Agriculture of the Aristotle University in the Department of Food Technology, while at the same time he has specialized in the organoleptic evaluation of food. Lucas, on the other hand, is an Electrical Engineer, a graduate of the Aristotle University, and Michalis is a Mechanical Engineer, graduate of the same university.

The funny thing is, according to Theodoros, that their acquaintance happened completely by chance in the army, where they served together and since then, they have remained close friends. “At the beginning of 2021, as we were on a watch with Lucas early in the morning, we talked about concepts such as innovation, ideas related to artificial intelligence and much more, mainly to idle away time,” says Theodoros. “Somehow, at some point we wondered what it would be like if someone could somehow digitize taste or smell?”

So somehow the idea came to their mind and, although it remained in the drawer for some time, the Trophy-Τροφή Challenge competition arise and they decided to go for it.

Making things happen:

A few months ago, Theodoros saw an announcement for the launch of the Trophy-Τροφή Challenge, implemented by “New Agriculture New Generation”, and this served as a springboard to communicate with his friends, Loukas and Michalis. “I felt that there was an opportunity here, that we could finally begin our application and make things happen through the competition”, he says.

The device that ‘hacks’ the biology of human sensors

The truth is that we live in a world that gets ‘more digital’ every day. However, in the field of agri-food, technology does not seem to have advanced that much, Theodoros mentions. “If you want to buy a food product, why not try it digitally first and then see if you are really interested?” he says.

Digital Bites has started creating a small peripheral device that reproduces three senses together, taste, smell and some aspects connected to the sense of touch, such as temperature for example. This device communicates with the tongue or nasal cavity and sends the necessary electrical signals to the user’s brain, giving the ‘sense of these senses’, that is, how the human brain perceives them.

«Trophy-ΤροφήChallenge»:

“The competition was the trigger we needed to get started”

The team managed to be one of the winners of the Ideas category of the Trophy-Τροφή Challenge and Theodoros is really happy for their distinction.

“I think it was a great experience and a big opportunity for us. Our participation in the Trophy-Τροφή Challenge was something that kept us going and finally united us in a common goal and purpose,” he says.

He also states that the team has finally stood on its own feet and that they were particularly helped by all the advice and knowledge they received from distinguished scientists and professionals in the agri-food sector, through their participation in the competition.

“We feel the coaches and the team of the organization are always there to help us. They offer us encouragement and guidance on how to continue our project“

The team has now almost perfected its business model with the help of the mentors assigned to them by the “New Agriculture New Generation” organization as part of their prize. At the same time, they have already ordered, through the cash prize they received, a large part of the necessary equipment in order to build the necessary software and start creating the various ‘profiles’ of flavors, as Theodoros says.

“We focus first on food companies and industry professionals. We believe that on the one hand they would be more receptive to using such technology and on the other hand it would be something that might help them in the field of research and product development” says Theodoros while adding “Ideally, in some years we want to make it an integral part of e-commerce for food and why not, to be part of the increasingly emerging metaverse“.