Ελληνικό τσάι του βουνού: Παραγωγή και καινοτομία με κάψουλες
Γνωρίστε τον Χρήστο
Ο Χρήστος Μυλωνάς, 25 ετών, γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει με τους γονείς στη Βρύναινα Αλμυρού, ένα χωριό με 250 μόνιμους κατοίκους, 60 χιλιόμετρα έξω από τον Βόλο. Το χωριό είναι γνωστό για την παραγωγή ελληνικού τσαγιού του βουνού με παραγωγή 150 τόνους τσαγιού ετησίως.
Ο Χρήστος και η οικογένειά του επέστρεψαν στη Βρύναινα το 2002, όταν ήταν 8 ετών. Ο πατέρας του είναι δάσκαλος με μετεκπαίδευση στην ειδική αγωγή, ο οποίος είχε για τέσσερα χρόνια ένα τυφλό μαθητή στην Αθήνα, τώρα διδάσκει σε δημοτικό σχολείο του Αλμυρού, και η μητέρα του είναι τραπεζικός υπάλληλος. Η οικογένειά του κατέχει 70 στρέμματα, όπου για τρεις γενιές καλλιεργεί ελληνικό τσάι του βουνού. «Θυμάμαι ότι βοηθούσα τους παππούδες μου στα χωράφια ως παιδί, όταν ήμουν 10 χρονών», είπε ο Χρήστος. «Μετά το λύκειο, σπούδασα γεωπονία στο Τμήμα Γεωπονίας,Φυτικής Παραγωγής, και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας. Άρχισα να βοηθάω περισσότερο στην οικογενειακή επιχείρηση. Σήμερα κάνω το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας με ειδίκευση στο τσάι του βουνού».
Τώρα ο Χρήστος και ο πατέρας του δουλεύουν στα χωράφια. Καλλιεργούν 40 στρέμματα βιολογικού τσαγιού του βουνού, καθώς και ρίγανη, μέντα, χαμομήλι και φασκόμηλο. Το τσάι μεγαλώνει στο όρος Όθρυς σε υψόμετρο 1200 μ. και συλλέγεται από τα μέσα Μαΐου ως τα τέλη Ιουνίου. «Ο παππούς μου πήρε τα μοσχεύματα για τα χωράφια μας από την κορυφή του όρους Όθρυς», δήλωσε ο Χρήστος. «Στην ελληνική μυθολογία, η Όθρυς ήταν το ορμητήριο των Τιτάνων κατά τη διάρκεια του δεκαετούς πολέμου με τους θεούς του Ολύμπου. Πετούσαν βράχους από το βουνό στον Όλυμπο και κρύβονταν στα φαράγγια των βουνών, όταν ο Δίας έριχνε τους κεραυνούς του». Η οικογένεια χρησιμοποιεί μόνο φυσικά λιπάσματα και καλλιεργεί, συλλέγει, αποξηραίνει, και συσκευάζει το τσάι, όλα με τα χέρια, με τον παραδοσιακό τρόπο. Αυτή η φυσική διαδικασία έχει λάβει πιστοποίηση παραγωγής βιολογικών προϊόντων στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Η ετήσια παραγωγή τους ανέρχεται στους 6-7 τόνους.
Συμμετοχή στο Πρόγραμμα των Φαρμακευτικών και Αρωματικών Φυτών
“Το πρόγραμμα ‘Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά” με βοήθησε να μειώσω το κόστος παραγωγής και να αυξήσω την ποιότητα των προϊόντων μου», ανέφερε ο Χρήστος. «Με βοήθησε επίσης στο μάρκετινγκ, στην επαφή με νέους πελάτες, και στην πιστοποίηση των προϊόντων».
Το 2009, ο Χρήστος και ο πατέρας του άρχισαν την πώληση των βοτάνων τους στο εξωτερικό. Ο πρώτος πελάτης τους ήταν στον Καναδά. Τώρα έχουν περισσότερους από 10 διεθνείς πελάτες στις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ιαπωνία. «Η αποστολή των προϊόντων μας εντός της ΕΕ είναι εύκολη, αλλά τις πρώτες φορές που στείλαμε προϊόντα έξω από την ΕΕ ήταν λίγο δύσκολο. Τα προϊόντα μας χρειαζόταν να αποκτήσουν πολλές πιστοποιήσεις μετά από πολλαπλούς ελέγχους, καθώς και έναν αριθμό καταχώρισης του FDA, της Αμερικανικής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων. Βρήκαμε τους πελάτες μας μέσω κάποιων εκθέσεων στο εξωτερικό ή μέσω του διαδικτύου. Τον περασμένο Δεκέμβριο, στη διάρκεια του προγράμματος, ξεκίνησα την εταιρεία Mountain Herbs για να κάνω πιο εύκολα εξαγωγές προϊόντων στο εξωτερικό».
Τσάι του βουνού σε κάψουλες: Καινοτομία στην αγροδιατροφή
Από τους 20 παραγωγούς τσαγιού του βουνού στην περιοχή, ο Χρήστος και ο φίλος του ο Τάσος Χριστόπουλος ήταν δύο από τους πέντε που επιλέχθηκαν για να συνεχίσουν στη δεύτερη φάση του προγράμματος, όπου θα λάβουν ανώτερη εκπαίδευση για να μετατρέψουν το τσάι τους σε ένα καινοτόμο προϊόν που θα μπορούν να το προωθήσουν στην αγορά. Σκοπεύουν να παράγουν κάψουλες με ειδικά μείγματα τσαγιού του βουνού και άλλων τοπικών αρωματικών βοτάνων που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μια μηχανή εσπρέσο. Σήμερα πειραματίζονται με διάφορους συνδυασμούς τσαγιού βουνού με μέλι, μέντα, χαμομήλι, φρούτα, και άλλα συστατικά από τη Βρύναινα Αλμυρού. «Ο στόχος είναι να εργαστούμε όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε νέα προϊόντα», δήλωσε ο Χρήστος. «Πόσα γραμμάρια τσαγιού; Πόση μέντα; Ψάχνουμε ακόμα τους συνδυασμούς που θα δώσουν τις καλύτερες γεύσεις».
«Το ελληνικό τσάι του βουνού δεν είναι ακόμα γνωστό έξω από την Ελλάδα», δήλωσε ο Χρήστος. «Τα τελευταία τρία ή τέσσερα χρόνια, άρχισε να αναγνωρίζεται. Θα θέλαμε να κάνουμε το τσάι γνωστό σε όλο τον κόσμο».
