Κατηγορία: Ιστορίες Επιτυχίας

Μέσα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, μιλώντας με έναν άνθρωπο σαν τον Γιώργο Κυριακαράκο, μπορεί κάποιος να νιώσει ελπίδα και αισιοδοξία. Ελπίδα πως όσο υπάρχουν πρωτοβουλίες σαν αυτή της Smart Meter Anywhere, οι οποίες σχεδιάζονται προς όφελος των συνανθρώπων τους, προσφέροντας βοήθεια εκεί που κανείς δεν το περιμένει, όλα μπορούν να πάνε καλά.

 

Όταν η ενέργεια συναντάει την ευφυή γεωργία

Ο Γιώργος είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Smart Meter Anywhere. H Smart Meter Anywhere απαντάει σε ένα βασικό πρόβλημα επιβίωσης το οποίο ίσως μοιάζει λίγο μακριά από εδώ, καθώς λαμβάνει χώρα στην Υποσαχάρια Αφρική. Με μια σύντομη περιγραφή, η Smart Meter Anywhere είναι μια πλατφόρμα έξυπνων μετρητών ενέργειας, μέσα από την οποία οι χρήστες μπορούν να προπληρώνουν την χρήση ηλεκτρικής ενέργειας (pay-as-you-go) και να διαχειρίζονται με ευκολία τα οικονομικά τους. Τέτοιου είδους μοντέλα χρησιμοποιούνται εκτενώς σήμερα στην Αφρική.

Η πλατφόρμα τους όμως, έχει ένα επιπλέον χαρακτηριστικό, που την καθιστά την μοναδική εταιρεία στον κόσμο που μπορεί να προσφέρει ένα ολοκληρωμένο σύστημα. Η Smart Meter Anywhere συνδέει τους μετρητές ηλεκτρικής ενέργειας με την γεωργία, τονίζοντας τον θεμελιώδη ρόλο που μπορεί να παίξει στην αύξηση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων που ζουν στην Υποσαχάρια Αφρική. Έτσι, δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να συνδέσουν στην πλατφόρμα έξυπνης μέτρησης που διαθέτουν, διάφορες συσκευές που έχουν σχέση με τη γεωργία, όπως ένα μύλο για παραγωγή αλεύρων, μια πρέσα λαδιού, μια αντλία για άρδευση, μια παγομηχανή συντήρησης ψαριών κοκ.

Κάνοντας όμως μια αναδρομή στην ιστορία της ομάδας αλλά και της ιδέας, ο Γιώργος μου είπε πως τελείωσε το διδακτορικό του το 2012 στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών πάνω στη «Διαχείριση Ενέργειας σε αυτόνομα μικροδίκτυα με τεχνητή νοημοσύνη» ή όπως λέει και εκείνος «Κοινώς, πάνω σε λύσεις ώστε να προσφέρουμε ενέργεια σε περιοχές υπαίθρου των αναπτυσσόμενων χωρών». Στη συνέχεια, δούλεψε στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και μετά σε μια εταιρεία consulting όπου και άρχισε να επισκέπτεται την Υποσαχάρια Αφρική σαν σύμβουλος σε θέματα ενέργειας, με έργα που ήταν προς όφελος της Αφρικανικής Ένωση. Ακόμη, ο Γιώργος ήταν ενεργό μέλος των ομάδων που συνέταξαν κάποια από τα πρώτα θεσμικά κείμενα της Αφρικανικής Ένωσης, που αφορούσαν κυρίως στην εναρμόνιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και σε θέματα θεσμικού και κανονιστικού πλαισίου για τη λειτουργεία μικροδικτύων, τα οποία έχουν υιοθετηθεί και από τους 55 Αρχηγούς των κρατών της Αφρικής.

Συνδυάζοντας λοιπόν τόσο τις σπουδές του όσο και τις εμπειρίες που απέκτησε ταξιδεύοντας στην Αφρική, είδε από πρώτο χέρι πως υπάρχει ένα μεγάλο έλλειμα που αφορά στην ενσωμάτωση συσκευών σχετικών με τη γεωργία στα μικροδίκτυα, τα οποία έχει αποδειχτεί πως θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη βιωσιμότητα των επενδύσεων στον εξηλεκτρισμό της υπαίθρου.

«Στα χωριά της Υποσαχάριας Αφρικής, οι άνθρωποι ουσιαστικά ζουν στο σκοτάδι. Συνάνθρωποι μας δεν έχουν πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια. Μάλιστα, σύμφωνα με το πλαίσιο αξιολόγησης της πρόσβασης σε ηλεκτρική ενέργεια του ΟΗΕ, ακόμη και η ύπαρξη κάποιου πολύ μικρού φωτοβολταικού το οποίο μπορεί να φορτίσει μια λάμπα και ένα κινητό τηλέφωνο λόγου χάριν, θεωρείται πως υπάρχει πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια» μου είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος. Και συνέχισε λέγοντας πως «Επομένως, καταλαβαίνουμε πως 600 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν καν τη στοιχειώδη πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια για την φόρτιση μιας λάμπας, που σε εμάς φαίνεται κάτι αυτονόητο».

 

Η καινοτομία στην αγροδιατροφή και το Trophy-Τροφή Challenge

Έτσι, το 2017 ο Γιώργος σκέφτηκε την ιδέα και μετά από ένα εργαστηριακό πρωτότυπο που έφτιαξε το 2018, βρέθηκε με 3 φίλους του, τον Χρήστο Καρβά, τον Κωνσταντίνο Κοττίκα και τον Μιχάλη Φαρίδη και μαζί, αποφάσισαν να ξεκινήσουν να την υλοποιούν. Ο Χρήστος είναι Μηχανολόγος-Μηχανικός, με διδακτορικό πάνω στον «Αυτόματο Έλεγχο Μικροδικτύων» στο ΓΠΑ, όπου και γνωρίστηκε με τον Γιώργο, ο Κωνσταντίνος είναι Οικονομολόγος και υποψήφιος διδάκτωρ σε Θέματα Μάρκετινγκ και ο Μιχάλης είναι προγραμματιστής με εξειδίκευση στην Κυβερνοασφάλεια Χρηματιστηριακού Λογισμικού και με πολύ μεγάλη εμπειρία. Την ομάδα ακόμη, συμπληρώνει ο Αλέξανδρος Λαζανάς, παιδικός φίλος του Γιώργου που ζει στην Αγγλία και ασχολείται με τον κλάδο του investment banking, βοηθώντας σημαντικά την ομάδα σε ζητήματα χρηματοδότησης.

Στη συνέχεια, αποφάσισαν να λάβουν μέρος στον Ελληνικό διαγωνισμό PowerUp! από όπου  και προκρίθηκαν στον Ευρωπαϊκό τελικό, εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Μετά από αυτή τη συμμετοχή και έχοντας κερδίσει πλέον σημαντικά εφόδια σχετικά με την παρουσίαση του προϊόντος τους, τόσο σε εταιρικό περιβάλλον όσο και σε ανθρώπους που ίσως δεν έχουν τόσες γνώσεις πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο και καλούνται να αναγνωρίσουν τη σημασία του προϊόντος τους, προετοιμάστηκαν για τον διαγωνισμό Trophy-Τροφή Challenge του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά».

«Το Trophy-Τροφή Challenge από την αρχή μας ακούστηκε πολύ καλή ευκαιρία καθώς θέλαμε να πάρουμε μέρος σε έναν διαγωνισμό που να έχει σχέση και με τον τομέα της γεωργίας. Με χαρά είδαμε πως ο διαγωνισμός ήταν διοργανωμένος άριστα, ενώ όλη η διαδικασία που έλαβε χώρα στον τελικό, από τον χώρο, μέχρι τις παρουσιάσεις από επιχειρηματίες και την υποστήριξη από την ομάδα του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» ήταν όλα άρτια, σε μια διοργάνωση πολύ υψηλού επιπέδου», είπε με ικανοποίηση ο Γιώργος, ενώ πρόσθεσε πως «Όπως και σε κάθε τέτοιο διαγωνισμό, κάθε ομάδα πρέπει να νιώσει πως κερδίζει κάτι, ανεξάρτητα αν κερδίσει ένα από τα πρώτα βραβεία. Οπότε, το μεγάλο όφελος του Trophy-Τροφή Challenge, είναι ότι μέσω των bootcamps και της όλης συμμετοχής, όλες οι ομάδες κέρδισαν γνώσεις που δεν είχαν πριν και ένιωσαν ότι πήγαν ένα βήμα μπροστά».

Η ομάδα της Smart Meter Anywhere πήρε την 1^η θέση στην κατηγορία Agri-tech, κερδίζοντας τόσο ένα σημαντικό χρηματικό έπαθλο όσο και πολύτιμη υποστήριξη από την Endeavor Greece αλλά και ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στο Rutgers University στις ΗΠΑ.

Σχετικά με τα έπαθλα, η ομάδα θεώρησε πως ήταν όλα ιδιαίτερα κρίσιμα για την εξέλιξη και την υποστήριξη της Smart Meter Anywhere. «Το χρηματικό έπαθλο των 8.500€ ήταν εξαιρετικά σημαντικό, καθώς τώρα βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο πριν την ίδρυση της εταιρείας και τα χρήματα αυτά, θα αποτελέσουν το ιδρυτικό μας κεφάλαιο» λέει ο Γιώργος. Όμως δεν ήταν μόνο αυτό, όπως αναφέρει «Μέσα από την υποστήριξη που μας παρείχε η Endeavor Greece ως ακόμη ένα από τα έπαθλα του διαγωνισμού, παρακολουθήσαμε εξειδικευμένα σεμινάρια, στα οποία διαφορετικά είναι πολύ δύσκολο να συμμετάσχεις ενώ παράλληλα, προσφέρουν γνώσεις και ικανότητες που πραγματικά αξίζει να έχει κάποιος. Η επιμόρφωση ήταν παραμετροποιημένη πάνω στις ανάγκες της ομάδας και τους στόχους μας και η συνεισφορά τους στην επιχειρηματική μας εξέλιξη ήταν πάρα πολύ σημαντική».

Το έπαθλο βέβαια που όλοι περίμεναν ήταν το μεγάλο ταξίδι στο Rutgers University στις ΗΠΑ. «Εξαρχής είμασταν ενθουσιασμένοι για αυτό το ταξίδι! Τελικά, τα πράγματα που κερδίσαμε από το ταξίδι, δεν είχαν σχέση μόνο με το ακαδημαϊκό σκέλος, κάτι το οποίο μας εξέπληξε ευχάριστα και έκανε το έπαθλο αυτό πραγματικά επιτυχημένο. Μέσα από τις συναντήσεις που είχαν οργανωθεί, μάθαμε τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βγούμε με ασφάλεια στην αγορά, μιλήσαμε με ανθρώπους που έχουν φτιάξει και εκείνοι με τη σειρά τους start-up επιχειρήσεις και πήραμε πάρα πολύ σημαντικές γνώσεις», λέει ο Γιώργος.

Ακόμη, μου ανέφερε πως θεώρησαν μεγάλο κέρδος το γεγονός ότι μπόρεσαν να δουν ένα διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας των Πανεπιστημίων, το οποίο εφαρμόζεται στην Αμερική. Ένα μοντέλο όπου ενώ η επιχειρηματικότητα βρίσκεται μέσα στον πυρήνα των Πανεπιστημίων, αυτό δεν να τα κάνει να χάνουν τον κοινωνικό τους ρόλο και τη διαμόρφωση των ερευνητικών στόχων βάσει των αναγκών της κοινωνίας. Ένα μοντέλο όπου η διδασκαλία είναι βιωματική και όχι απλά θεωρητική.

 

Κοινωνική επιχειρηματικότητα στην επόμενη ημέρα

Για την ομάδα, η Smart Meter Anywhere  δεν είναι απλά μια επιχειρηματική δραστηριότητα που στόχο έχει να αποφέρει κέρδος. Προσπαθούν να προσφέρουν στους ανθρώπους αυτό που πραγματικά χρειάζονται, όχι αυτό που νομίζουμε εμείς ότι χρειάζονται δημιουργώντας ένα προϊόν πλήρως ανοιχτό, προσβάσιμο και παραμετροποιήσιμο, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περιοχής και του κάθε ατόμου.

«Όταν έχεις κάνει την επιλογή να εργάζεσαι στην Υποσαχάρια Αφρική, το κάνεις γιατί θέλεις να βοηθήσεις από την πλευρά σου σε κάτι καλύτερο, για κάποιους συνανθρώπους μας που δεν έχουν τις δυνατότητες που έχουμε εμείς» μου ανέφερε με ειλικρίνεια ο Γιώργος.

Παραδέχεται πως είναι δύσκολο και πως είχε πολλές λανθασμένες εικόνες από τις χώρες της Αφρικής, πριν τις επισκεφθεί. «Πράγματα προς διερεύνηση που θεωρούσαμε για παράδειγμα πολύ σημαντικά στο πανεπιστήμιο, είδα ότι στην πράξη δεν είχαν λόγο εφαρμογής, υπήρχαν σοβαρότερα προβλήματα. Προσπαθούμε να υπενθυμίσουμε στον κόσμο κάτι το οποίο είναι για εμάς πολύ σημαντικό, δηλαδή ότι η γεωργία πρέπει να είναι στο κέντρο οποιασδήποτε προσπάθειας εξηλεκτρισμού στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ο μοναδικός τρόπος για να γίνει βιώσιμη μια επένδυση εξηλεκτρισμού είναι να μπορέσει να δημιουργηθεί οικονομική δραστηριότητα στις περιοχές αυτές. Η γεωργία είναι ο κλάδος της οικονομίας που είναι συνυφασμένος με τις περιοχές της υπαίθρου, αν καταφέρεις να αυξήσεις την ποιότητα και την ποσότητα της γεωργικής παραγωγής θα βοηθήσεις αρχικά στην εξασφάλιση της τροφής των ανθρώπων εκεί. Και από εκεί και πέρα, δίνεις τη δυνατότητα στους ανθρώπους αυτούς να έχουν κάποια αυξημένα έσοδα μέσα από την γεωργική παραγωγή. Είναι μια συνολική προσέγγιση στην αποκεντρωμένη ανάπτυξη που στηρίζεται στην τοπική ανάπτυξη των περιοχών, αλλά με έναν τρόπο βιώσιμο, που να αναδεικνύει την κοινωνική συνοχή και τις δυνατότητες της κάθε περιοχής», είπε ο Γιώργος.

Η ομάδα, προετοιμάζεται πλέον για την επόμενη ημέρα δεδομένων και των δύσκολων συνθηκών που προέκυψαν, λόγω της μεγάλης πανδημίας κορωνοϊού που έπληξε τον πλανήτη. Άμεσος στόχος τους είναι η ολοκλήρωση του επιχειρηματικού τους σχεδίου αλλά και ενός πλήρως λειτουργικού demo, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και μέσω αυτού, θα μπορεί όποιος ενδιαφερόμενος επιθυμεί να δει το προϊόν σε λειτουργία σε σχεδόν πραγματικές συνθήκες.

Σε μια εποχή όπου όλα φαίνονται να αλλάζουν, αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο η σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος και της αξιοποίησης του αγροδιατροφικού τομέα ως μέσο ευημερίας, οικονομικής αλλά και κοινωνικής. Αυτό ακριβώς είχαν στο μυαλό τους η Κατερίνα, η Θεανώ, η Νικολία και ο Ανδρέας, όταν πριν από περίπου 2 χρόνια, ξεκίνησαν να δουλεύουν γύρω από μια ιδέα, η οποία εξελίχθηκε στη δημιουργία της ProsPer.

 

Καινοτομία και κυκλική οικονομία στο προσκήνιο

Η ProsPer αξιοποιεί τα υποπροϊόντα ψαριών ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας, ότι δηλαδή απορρίπτεται κατά τη διαδικασία φιλετοποίησης (κεφάλια, κόκκαλα, πτερύγια), φτιάχνοντας μια σειρά από πούδρες οι οποίες έχουν υψηλή θρεπτική αξία και ιδιαίτερη γεύση. Οι πούδρες αυτές, μπορούν μεταξύ άλλων να χρησιμοποιηθούν σε διαφόρων ειδών σάλτσες, σε σούπες αλλά και σε σαλάτες.

Πιο συγκεκριμένα, η ομάδα έχει δημιουργήσει τριών ειδών πούδρες, μια πούδρα υψηλή σε ασβέστιο, μια υψηλή σε πρωτεΐνη και μια που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ενισχυτικό γεύσης σε νέες συνταγές ενώ στόχος είναι να ξεκινήσουν ως B2B και έτσι, να απευθυνθούν σε εστιατόρια και συνεταιρισμούς τροφίμων, ώστε να χρησιμοποιήσουν το προϊόν ως ενισχυτικό γεύσης και θρεπτικής αξίας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η ιδέα για το προϊόν της ProsPer ήταν αποτέλεσμα 4ετους έρευνας της Κατερίνας Κανδυλιάρη στο πλαίσιο του διδακτορικού της στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Όπως λέει χαρακτηριστικά «Είδαμε ότι όλο αυτό ερχόταν και συμπλήρωνε κάποια κομμάτια όπως είναι η κυκλική οικονομία και η αξιοποίηση των φυσικών πόρων, οπότε αποφασίσαμε να το μετατρέψουμε σε επιχειρηματική ιδέα. Άλλωστε, η έννοια της αειφορίας και της μείωσης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος ήταν από τα θέματα που μας προβλημάτιζαν από την αρχή».

Η Κατερίνα, η Θεανώ αλλά και η Νικολία ήταν μαζί στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μάλιστα, η Θεανώ Μικρού κάνει τώρα το διδακτορικό της στην «Τεχνολογία Τροφίμων» και η Νικολία Σάμαρη στην «Οικολογία και Φυσικό Περιβάλλον». Το 4ο μέλος της ομάδας, τον Ανδρέα Γκουγκούση, Μηχανολόγο-Μηχανικό και απόφοιτο Πολυτεχνείου, τον γνώρισαν μέσω του Θερινού Σχολείου του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά», όπου και συμμετείχε ενώ η Κατερίνα ήταν μέλος της ομάδας διοργάνωσης. «Ο Ανδρέας ήταν ωφελούμενος του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά». Είδαμε πως τον ενδιέφερε πολύ η ιδέα, και έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε την ομάδα», λέει η Κατερίνα.

 

Το Trophy-Τροφή Challenge ως εφαλτήριο

Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία της ProsPer ξεκίνησε το 2018 μέσα από έναν διαγωνισμό του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος έδινε τη δυνατότητα εκπαίδευσης σε θέματα επιχειρηματικότητας. Έτσι, έχοντας πλέον τις βασικές γνώσεις γύρω από το επιχειρηματικό σκέλος, άκουσαν για τον διαγωνισμό Trophy- Τροφή Challenge του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» και δούλεψαν όλοι μαζί, με στόχο τη διαμόρφωση της ιδέας τους έγκαιρα, έτσι ώστε να μπορέσουν να συμμετέχουν.

Η ομάδα είδε τον διαγωνισμό ως ευκαιρία. Όπως λέει χαρακτηριστικά η Κατερίνα «Θεωρούσαμε πως αυτά που προσέφερε ο διαγωνισμός Trophy- Τροφή Challenge θα μας βοηθούσαν στο να εξελίξουμε την ιδέα μας. Επομένως, η συμμετοχή μας ήταν εφαλτήριο στο να δουλέψουμε εντατικά πάνω σε αυτήν».

Έτσι, ξεκίνησαν τη διαμόρφωση ενός business plan όπου σκέφτηκαν πως με στόχο τη μείωση του αρχικού κεφαλαίου, θα μπορούσε να λειτουργήσει η εταιρεία ως spin-off του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά λοιπόν από επικοινωνία με το ΓΠΑ είδαν πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό, και μαζί με την κυρία Καψοκεφάλου, υπεύθυνη καθηγήτρια στο ΓΠΑ και μέλος της ProsPer ως μέντορας, ξεκίνησαν την διαδικασία. «Αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε τις εγκαταστάσεις και τις υποδομές του ΓΠΑ για συνεχή έρευνα και ανάπτυξη πάνω στο προϊόν αλλά και για την μελλοντική 1η παραγωγή του προϊόντος μας», λέει η Κατερίνα.

Η ομάδα νιώθει κερδισμένη πέρα από τα έπαθλα που κατάφερε να λάβει από την νίκη στον διαγωνισμό. Trophy-Τροφή Challenge «Από την πρώτη στιγμή που παρουσιάσαμε την ιδέα μας, εισπράξαμε τεράστιο ενδιαφέρον, από ένα μεγάλο κοινό που περιλάμβανε μεταξύ άλλων τόσο ειδικούς από τον χώρο των τροφίμων όσο και από τον χώρο των επιχειρήσεων και της αγοράς», αναφέρει η Κατερίνα ενώ συνεχίζει λέγοντας «Το προϊόν και η ιδέα μας μπόρεσε να αποκτήσει δημοσιότητα συνολικά. Αφενός εκτεθήκαμε σε ένα μεγάλο κοινό στον τελικό που έλαβε χώρα στο Μουσείο Μπενάκη και αφετέρου, μέσα από τον διαγωνισμό μπορέσαμε να συμμετέχουμε και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, διευρύνοντας τους επαγγελματικούς μας ορίζοντες».

Ιδιαίτερα σημαντική βέβαια ήταν και η υποστήριξη που έλαβαν για την τελική υλοποίηση της ιδέας τους αλλά φυσικά και το χρηματικό έπαθλο, το οποίο και χρησιμοποίησαν με στόχο την προβολή της ομάδας και της ιδέας, αλλά και την δικτύωση και τη συμμετοχή τους σε Διεθνείς Διαγωνισμούς όπως το Future Agro Challenge και συνέδρια όπως το EU&U. Ακόμη, όπως λέει η Κατερίνα «Με τα χρήματα που λάβαμε, μπορέσαμε να συνεχίσουμε την έρευνα πάνω στο προϊόν αλλά και να χρηματοδοτήσουμε τις απαραίτητες διαδικασίες για την ίδρυση της εταιρείας μας».

Πέρα από το χρηματικό έπαθλο όμως, στους νικητές του Trophy-Τροφή Challenge δινόταν η ευκαιρία υποστήριξης από την Endeavor Greece για ένα έτος, ενώ παράλληλα, κέρδισαν μια επίσκεψη στο Rutgers University στην Αμερική, ένα από τα μεγαλύτερα και πρωτοπόρα Πανεπιστήμια παγκοσμίως στον αγροδιατροφικό τομέα.

Η ομάδα της ProsPer λοιπόν, ως μια εκ των νικητών του διαγωνισμού, είχε πλήρη υποστήριξη από την Endeavor Greece, η οποία προσέφερε τόσο σειρά σεμιναρίων προσαρμοσμένα στις ανάγκες της ομάδας όσο και συναντήσεις δικτύωσης με στελέχη από τον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών αλλά και από εταιρείες και ανθρώπους της αγοράς. Όπως λέει η Κατερίνα «Στην Endeavor Greece διάλεγαν τους κατάλληλους ανθρώπους ώστε να μας φέρουν σε επαφή, δουλεύοντας σαν μέντορες», ενώ προσθέτει πως «Τα σεμινάρια ήταν εξαιρετικά και οι άνθρωποι οι οποίοι τα παρουσίαζαν είχαν πραγματικά μεγάλη εμπειρία. Νιώθω πως έχουμε κερδίσει πολλά τόσο σε θέματα επικοινωνίας όσο και ηγεσίας. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να έχεις ανθρώπους που μπορείς να τους πεις ακριβώς τι χρειάζεσαι και ανά πάσα στιγμή να σε βοηθούν πάνω σε αυτό, εξατομικευμένα».

Όσον αφορά στην επίσκεψη της ομάδας στο Rutgers University, αν και η Κατερίνα δεν κατάφερε να πάει για επαγγελματικούς λόγους, η εμπειρία που της μετέφεραν η Θεανώ και η Νικολία ήταν τόσο έντονη που όπως είπε χαρακτηριστικά «Ήταν λες και ήμουν εκεί!». Τα δύο μέλη της ομάδας επισκέφθηκαν το Πανεπιστήμιο τον Φεβρουάριο του 2020 ως ένα ακόμη έπαθλο από το Trophy-Τροφή Challenge. και μέσα από την επίσκεψη αυτή ένιωσαν πως πήραν σημαντική ανατροφοδότηση για την ιδέα τους ενώ ταυτόχρονα μπόρεσαν να σκεφτούν νέα πράγματα που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν είτε στο τελικό προϊόν είτε στις διαδικασίες παραγωγής».

Όπως αναφέρει η Κατερίνα, λες και ήταν και η ίδια εκεί, «Ήρθαμε σε επαφή με επιστήμονες από τον τομέα των τροφίμων, καθηγητές στο Rutgers και επισκεφθήκαμε διάφορα εργαστήρια. Ακόμη, είχαμε την ευκαιρία να δούμε το Food Innovation Center, μια μοναδική εμπειρία καθώς δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην χώρα μας! Μέσα στους χώρους του Πανεπιστημίου, υπάρχει ένα πρωτοποριακό κέντρο καινοτομίας των τροφίμων που παρέχει εξοπλισμό και προσωπικό λειτουργώντας ως μια θερμοκοιτίδα, ένα εκκολαπτήριο για νέες ιδέες και νέες επιχειρήσεις».

Αυτό που τους έκανε μεγάλη εντύπωση όπως λένε, είναι το πόσο εξελίσσεται ο τομέας των τροφίμων και πόσες νέες ιδέες υπάρχουν. «Όταν εκτίθεσαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ένα από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια παγκοσμίως με τεράστια εμπειρία και κατάρτιση, σίγουρα αυτά που κερδίζεις είναι σημαντικά εφόδια για το μέλλον», τονίζει η Κατερίνα. «Ήρθαμε σε επαφή με άλλους νέους και επιστήμονες που έχουν και αυτοί με τη σειρά τους ξεκινήσει start-ups και είδαμε πως στην Αμερική δίνεται ευκολότερα η δυνατότητα διασύνδεσης του επιστημονικού με τον επαγγελματικό χώρο στα τρόφιμα. Το Πανεπιστήμιο Rutgers άλλωστε είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που το αποδεικνύει», προσθέτει.

Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, ιδέες όπως αυτή της ProsPer μπορούν να δημιουργήσουν ένα γόνιμο έδαφος για ανάπτυξη, η οποία σέβεται το περιβάλλον χρησιμοποιώντας υποπροϊόντα μιας βιομηχανίας με στόχο τη δημιουργία ενός νέου προϊόντος. Ενός προϊόντος που τελικά λειτουργεί ευεργετικά τόσο για τον άνθρωπο, όσο και για το περιβάλλον, σκιαγραφώντας με τον καλύτερο τρόπο τον ορισμό της κυκλικής οικονομίας.

Η ομάδα είναι πλέον έτοιμη να ξεκινήσει την πιλοτική παραγωγή του προϊόντος αλλά και τη διάθεση του σε δίκτυο συνεργατών, ενώ ταυτόχρονα έχει έρθει σε επαφή με ιχθυοκαλλιέργειες της Ελλάδας και του εξωτερικού, έχοντας ήδη εξαιρετική ανταπόκριση.

 

Stevia Hellas – Καινοτομία στην αγροδιατροφή

Λαμία, Ελλάδα – Σε εκδήλωση με θέμα την Αγροτική Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία, ο Πολιτιστικός, Επιστημονικός και Φιλοσοφικός Σύλλογος Λαμίας “300” στον Αγροτικό Συνεταιρισμό της Stevia Hellas απένειμε το βραβείο “Θερμοπύλες” 2019, για τις καινοτόμες γεωργικές πρακτικές που εφαρμόζει αλλά και τη συνεχή ανάπτυξη στην περιοχή της Φθιώτιδας.

«Στην Ελλάδα, δεν έχουμε έντονη επιχειρηματική κουλτούρα και γι ‘αυτό ίσως δεν έχουμε λόγια για πολλές επιχειρηματικές ιδέες που υπάρχουν στον αμερικανικό πολιτισμό», δήλωσε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δρ. Παναγιώτης Ιακώβης, ο οποίος παρουσίασε το βραβείο στον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Stevia Hellas, Χρήστο Σταμάτη . «Η καινοτομία είναι ένας τρόπος σκέψης, και πολύ συχνά, ο φόβος της αποτυχίας στην Ελλάδα αποτρέπει τους ανθρώπους από το να εκμεταλλευτούν τις ιδέες τους».

Έχοντας ως έδρα τη Λαμία, ο Γεωργικός Συνεταιρισμός Stevia Hellas ξεχωρίζει ως παράδειγμα επιχειρηματικής επιτυχίας για το καινοτόμο μοντέλο παραγωγής και διαχείρισης που εφάρμοσε. Όντας ο μοναδικός μεγάλης κλίμακας παραγωγός της στέβιας σε όλη την Ευρώπη, η Stevia Hellas ιδρύθηκε το 2011 με 47 παραγωγούς και με 10μελή ομάδα διαχείρισης. Ο Συνεταιρισμός επικεντρώνεται στην καλλιέργεια και τυποποίηση προϊόντων στέβια και έχει επενδύσει στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων υψηλής ποιότητας.

«Η Λαμία ήταν γνωστή για την καπνοκαλλιέργεια της», δήλωσε η Διευθύντρια Διασφάλισης Ποιότητας, Στέλλα Δάμπαση, γεωπόνος και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συνεταιρισμού. «Ο παππούς μου, ο πατέρας μου και η μητέρα μου έφτιαχναν καπνό. Ήταν μια οικογενειακή επιχείρηση και θυμάμαι τον εαυτό μου να εργάζομαι στους τομείς του καπνού. Αλλά το 2009- 2010, η καλλιέργεια καπνού σταμάτησε». Το 2008, η τοπική κυβέρνηση πειραματίστηκε με την παραγωγή στέβια με μερικούς αγρότες στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του πατέρα της Στέλλας. «Τότε, διαβάζαμε ότι στην Καλιφόρνια οι καπνοπαραγωγοί έγιναν καλλιεργητές στέβιας», ανέφερε η Στέλλα. «Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι δεν θα ήταν δύσκολο να καλλιεργήσουμε στέβια επειδή χρησιμοποιούνται ακριβώς οι ίδιες τεχνικές με τον καπνό, όμως, επειδή είναι φαγητό, πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί».

Η Στέβια είναι ένα φυσικό γλυκαντικό και ένα υποκατάστατο ζάχαρης μηδενικών θερμίδων που προέρχεται από τα φύλλα του φυτού Stevia rebaudiana, ένα φυτό που έχει τις ρίζες του στη Βραζιλία και την Παραγουάη. «Η Στέβια είναι μια 5ετής καλλιέργεια, είπε η Στέλλα. «Κόβεις το φυτό και αυτό ξαναγεννιέται.” Η συγκομιδή γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν τα φύλλα έχουν την απαραίτητη γλυκιά γεύση. Στα τέλη Μαρτίου, τα χωράφια που ήταν γεμάτα με στέβια έδιναν τα πρώτα τους φύλλα και τότε, μπορούσα να δοκιμάσω τη γλυκύτητά τους».

«Η παραγωγή μας ξεκίνησε από ένα μικρό κοντέινερ στο χωριό Στύρφακα, όπου και επισκεφθήκαμε πολλούς από τους ντόπιους για να τους πείσουμε να έρθουν μαζί μας», θυμάται ο Χρήστος Σταμάτης, ο χαρισματικός διευθύνων σύμβουλος της Stevia Hellas. «Δεν ήταν εύκολο, αλλά πολλοί άνθρωποι ήταν πεπεισμένοι ότι η στέβια θα ήταν μια μεγάλη εναλλακτική λύση στην καλλιέργεια καπνού».

Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Stevia Hellas, Λεωνίδας Ζέρβας, και πρώην πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των καπνοπαραγωγών στην Ελλάδα ζήτησε από τον Χρήστο να βοηθήσει με τη διαχείριση του κύκλου ζωής, την προώθηση και τη βιωσιμότητα του προϊόντος της στέβια. Η στέβια δεν είχε καλλιεργηθεί ποτέ στην ΕΕ, οπότε το πρώτο έτος περιελάμβανε την απόκτηση καλλιεργητικής εμπειρίας και τη μετάβαση από την γραφειοκρατία που υπήρχε στην ΕΕ, στον τομέα της ανάπτυξης στέβιας. «Ξεκινήσαμε να εισάγουμε σπόρους από διαφορετικές χώρες όπως τις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Ισραήλ και να τις δοκιμάζουμε σε διαφορετικά πεδία», ανέφερε ο Χρήστος. «Είχαμε επιτυχία αλλά και πολλές αποτυχίες».

«Η Stevia Hellas ήταν το πρώτο μέρος παραγωγής στέβιας στην Ευρώπη», δήλωσε ο Ηλίας Κάλφας, Υπεύθυνος της δράσης «Υιοθετώντας Μικρά Οικογενειακά Αγροκτήματα» του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά», στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή. «Ήταν πρωτοπόροι. Η ΕΕ δεν διέθετε κανονισμούς σχετικά με την στέβια και την παραγωγή της, οπότε ήταν οι πρώτοι που άνοιξαν τον δρόμο όσον αφορά στις τεχνικές καλλιέργειας, τα φυτοφάρμακα κ.λπ. στην Ευρώπη».

Όσο η Στέλλα μάθαινε για την καλλιέργεια της στέβιας, ο Χρήστος επισκεπτόταν τις ευρωπαϊκές συνόδους κορυφής με στόχο να δημιουργήσει το σωστό επιχειρηματικό μοντέλο έτσι ώστε το Συνεταιρισμός να καταφέρει να αναπτυχθεί με βιώσιμο τρόπο. «Η εύρεση του αρχικού κεφαλαίου ήταν μια πρόκληση», δήλωσε ο Χρήστος. «Έτσι λοιπόν επενδύσαμε οι ίδιοι και όλοι συνέβαλαν το ίδιο ποσό. Ξεκινήσαμε με 50-70 χιλιάδες ευρώ».

«Ο Συνεταιρισμός μας δεσμεύεται να πουλήσει το τελικό προϊόν, όχι το ακατέργαστο προϊόν», δήλωσε ο Χρήστος. «Παράγουμε τρία προϊόντα στέβιας: πρώτα υπάρχουν τα στεγνά φύλλα στέβιας, ολόκληρα ή θρυμματισμένα, που είναι ιδανικά για τσάι ή σαν γλυκαντικό στο μαγείρεμα. Στη συνέχεια υπάρχει καθαρή σκόνη στέβια, η οποία είναι 250-400 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και είναι ιδανική για βιομηχανική χρήση σε σόδες και χυμούς από εταιρείες όπως η Κρι-Κρι η Green Cola και ο Όλυμπος. Τρίτον, υπάρχουν κρύσταλλοι στέβιας, οι οποίοι πωλούνται πλέον σε όλα τα ελληνικά σουπερμάρκετ ως επιτραπέζια γλυκαντική ουσία. Ένα κουταλάκι του γλυκού στέβια είναι τρεις φορές πιο γλυκό από ένα κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη. Τόσο η καθαρή όσο και η κρυσταλλική επεξεργάζονται από μια εταιρεία φίλων που βρίσκεται στη Λυών της Γαλλίας, έτσι έχουμε 100% ευρωπαϊκά προϊόντα που καλλιεργούνται εδώ στην Ελλάδα».

Η Stevia Hellas είναι πλέον ο μεγαλύτερος παραγωγός στέβιας σε όλη την Ευρώπη με 60 παραγωγούς, κυρίως από τη Λυγαριά και το Λιανοκλάδι. Στα τέλη του 2017, ο Συνεταιρισμός μεταφέρθηκε στο κτίριο που βρίσκεται ακόμη και σήμερα, στη Λαμία, το οποίο περιλαμβάνει αίθουσα συσκέψεων, χώρο κουζίνας και χώρο παρουσίασης των τελικών προϊόντων. «Όπως λέμε στο χωριό μου, ο ουρανός είναι το όριο», είπε ο Χρήστος. «Η ζήτηση είναι τεράστια και πρέπει να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των πελατών μας. Αυτό σημαίνει περισσότερες συνεργασίες, περισσότερα πεδία, περισσότεροι παραγωγοί ».

Ο Συνεταιρισμός είναι γνωστός για τον ενεργό ρόλο του στην αγροτική ανάπτυξη της περιοχής. «Εστιάζουμε και επενδύουμε σε ανθρώπους», είπε ο Χρήστος. «Εκπαιδεύουμε συνεχώς τα μέλη μας στην αγροτική αειφόρο ανάπτυξη μέσω της συμμετοχής μας στα Ευρωπαϊκά Προγράμματα RurInno & RurAction. Οι νέοι μας παραγωγοί λαμβάνουν εκπαίδευση μέσω του Προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά». Η Στέλλα και ο Στέφανος Παπαποστόλου, ιδρυτικό μέλος και ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς μας, ήταν ωφελούμενοι του προγράμματος ΝΓΝΓ το 2018. Έμαθαν, μεταξύ άλλων, ποια μέτρα πρέπει να λάβουμε ώστε να πιστοποιήσουμε τα χωράφια μας για βιολογική καλλιέργεια. Θέλουμε επίσης να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα των γυναικών και να ενθαρρύνουμε περισσότερες γυναίκες να εργαστούν για τον Συνεταιρισμό. Το τριάντα τοις εκατό των παραγωγών μας είναι γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των δύο κορυφαίων παραγωγών μας».

«Το πρόγραμμα Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά είναι η ευκαιρία μιας ζωής, μιας από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στη χώρα μου, και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε», δήλωσε ο Χρήστος. «Πιστεύω ακράδαντα ότι η συνεργατική εκπαίδευση πρέπει να αποτελεί μέρος αυτού του προγράμματος. Αν δεν συνεργαστούμε, πώς μπορούμε να ανταγωνιστούμε; Πρέπει να επικεντρωθούμε στις συνέργειες και στο συνεταιριστικό κίνημα, να επικεντρωθούμε στην συνεργατική οικονομία και να καταφέρουμε να παράγουμε περισσότερα με λιγότερα. Υπάρχουν τόσο μεγάλη προοπτική εδώ». Μίλησε με πάθος και σιγουριά και ήταν ξεκάθαρο για μένα πόσο αγαπούσε τη Λαμία.

«Πολλοί από τους παραγωγούς μας είναι νέοι και έχουν έναν νέο τρόπο σκέψης», δήλωσε ο Χρήστος. «Έχουν πολλά προσόντα σε διάφορους τομείς. Ξέρω αυτούς τους ανθρώπους, γεννήθηκα εδώ. Είμαι βαθιά ενσωματωμένος σε αυτόν τον τομέα. Έχω περάσει μια δεκαετία εργασίας στο Συνεταιρισμό, και έχω ξεπεράσει προκλήσεις και δυσκολίες. Θέλω να περάσω αυτή τη γνώση στους νέους. Νομίζω ότι πλέον, μπορώ να ξεκινήσω να μοιράζομαι την εμπειρία μου».

 

“Το νερό που σε απογειώνει”: Καινοτομία στην αγροδιατροφή

Στο πλαίσιο της 28^ης Agrotica στην οποία συμμετείχε το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά», γνώρισα την Θεοδώρα Χατζηλία, Co-Founder της εταιρείας New Food Product Development Institute, η οποία μου μίλησε για το «Νερό που σε απογειώνει», ένα προϊόν βασισμένο στη χρήση νέων καινοτόμων τεχνολογιών παραγωγής που στόχο έχει την ανάδειξη της σημασίας των προβιοτικών στην ανθρώπινη διατροφή. 

Η Θοδώρα ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτη του Τμήματος Γεωπονίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όπου τώρα εκπονεί και το μεταπτυχιακό της δίπλωμα πάνω στην Επιστήμη των Τροφίμων και τη Διατροφή. Μαζί με τον πατέρα της, Νικόλαο Χατζηλία ο οποίος είναι χημικός μηχανικός και καθηγητής στην Αμερικάνικη Γεωργική σχολή, δημιούργησαν πριν κάποια χρόνια την εταιρία New Food Product Development Institute, η οποία εξειδικεύεται, μεταξύ άλλων, στην ανάπτυξη και τον σχεδιασμό νέων προϊόντων τροφίμων, τον σχεδιασμό και την βελτίωση των γραμμών παραγωγής αλλά και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών στην παραγωγική διαδικασία.

 

Η συμμετοχή στο “Trophy-Τροφή Challenge”

Η New Food Product Development Institute, κατάφερε να περάσει στην φάση των bootcamps του διαγωνισμού Trophy-Τροφή Challenge που διοργάνωσε το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά», παρουσιάζοντας το «Νερό που σε απογειώνει», ένα φυσικό ποτό το οποίο παράγεται από τη ζύμωση ομάδας προβιοτικών μικροοργανισμών και περιέχει ίζημα καθώς και ανθρακικό ενώ είναι εμπλουτισμένο με ιχνοστοιχεία και βιταμίνες, χρησιμοποιώντας μια νέα τεχνολογία που ονομάζεται infusion. «Ο καταναλωτής πλέον ενημερώνεται και διαβάζει, ζητάει ολοένα και περισσότερα λειτουργικά τρόφιμα και ποτά δηλαδή στρέφεται στα φυσικά ή εμπλουτισμένα τρόφιμα που έχουν συγκεκριμένες ευεργετικές επιδράσεις σε μία ή περισσότερες παραμέτρους υγείας. Η ευαισθητοποίηση στην υγειά και οι διαταραχές του εντέρου έχουν αναδείξει τα πλεονεκτήματα προβιοτικών τροφίμων. Το δικό μας προϊόν αποτελεί εναλλακτική πρόταση στους καταναλωτές που μέχρι σήμερα κύρια πηγή αυτών ήταν τα γαλακτοκομικά προϊόντα», μου είπε η Θεοδώρα.

Ταυτόχρονα, το «Νερό που σε απογειώνει» βγαίνει σε πολλές και διαφορετικές γεύσεις, όπως αγγούρι αλλά και λεμόνι ή ginger, για τις οποίες είχα την ευκαιρία να μάθω μέσα από την παρουσίαση τους στο περίπτερο του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» στην 28^η Agrotica που πραγματοποιήθηκε στην ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη.  Το προϊόν τους κυκλοφορεί ήδη στην αγορά σε συνεργασία με εταιρείες και βιομηχανίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των κεφίρ αλλά και βιομηχανίες τροφίμων.

Στόχος τους είναι να παράξουν και άλλα προϊόντα σε συνεργασία με εταιρείες τροφίμων μέσα στο έτος. Όπως ανέφερε και η Θεοδώρα «Θεωρώ ότι τα τρόφιμα είναι ένας κλάδος πολλά υποσχόμενος που έχει να δώσει πολλά σε όσους αποφασίσουν να απασχοληθούν σε αυτόν. Για εμένα είναι εντυπωσιακό πως όλα βασίζονται πάνω στη χημεία, ένας χημικός δεσμός να αλλάξει, μπορούν να αλλάξουν όλα. Και αυτό γίνεται εθισμός!».

Τα σχέδια τους για το μέλλον είναι να μπορέσουν να δικτυωθούν ακόμη περισσότερο και να συνεργαστούν με άλλες βιομηχανίες τροφίμων καθώς όπως λέει και η Co-Founder της εταιρείας «Πιστεύουμε ιδιαίτερα στη δύναμη των συνεργασιών, διότι για να παραχθεί ένα προϊόν χρειάζεται πολύ δουλειά και πολλούς ανθρώπους από διαφορετικά πεδία».

Από τη συμμετοχή τους στο Trophy-Τροφή Challenge, έχουν κρατήσει όμορφες στιγμές και εμπειρίες. «Ήταν μια μεγάλη εμπειρία που μας βοήθησε με την δικτύωση, την συνάντηση με άλλους νέους και νέες που έχουν κάτι να δείξουν, που έχουν κάτι να επιδείξουν με το οποίο έχουν ασχοληθεί, εργαστεί και έχουν βάλει ψυχή και ενέργεια. Το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» είναι σίγουρα πρωτοποριακό και στοχευμένο στην αγροδιατροφή, είναι καινοτόμο για την ελληνική πραγματικότητα» μου είπε η Θεοδώρα.  Μου ανέφερε ακόμη πως έχει κάνει αίτηση συμμετοχής στο νέο πρόγραμμα «Regeneration» που σχεδιάζει το «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» και με ενθουσιασμό μου είπε πως «Νομίζω το ReGeneration είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ένας νέος επιχειρηματίας ώστε να απασχοληθεί πάνω στον κλάδο της αγροδιατροφής. Ελπίζω να μπορέσω να συμμετάσχω και ανυπομονώ για αυτό!».

 

Καινοτομία στην αγροδιατροφή: Τσάι του βουνού σε κάψουλες

Η ελληνική μυθολογία λέει πως στο όρος Όθρυς, είχαν οχυρωθεί οι τιτάνες κατά τη διάρκεια της μεγάλης τιτανομαχίας με τους θεούς του Ολύμπου και από εκεί, εξαγριωμένοι εξαπέλυαν τεράστιους βράχους προς τον Όλυμπο. Εκτός από αφορμή για μύθους και ιστορίες όμως, το όρος Όθρυς έχει υπάρξει και συνεχίζει να υπάρχει πηγή φυσικού πλούτου, καθώς στις κορυφές του ευδοκιμεί ένα εξαιρετικής ποιότητας τσάι βουνού.

Συνάντησα τον Κωνσταντίνο Δαμιανό και τον Χρήστο Μυλωνά, μέλη της ομάδας Othrys Herbs και μου μίλησαν για την αγάπη τους για τα αρωματικά φυτά αλλά και πιο συγκεκριμένα για το τσάι του βουνού, ενώ ταυτόχρονα μου εξήγησαν πως κατέληξαν να δημιουργούν τσάι σε κάψουλες τύπου Nespresso. 

O Κωνσταντίνος και ο Χρήστος κατάγονται από το ίδιο μέρος, την περιοχή του Αλμυρού στη Μαγνησία, κάτω από την σκιά του όρους Όθρυς το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στους Νομούς Μαγνησίας και Φθιώτιδας και οριοθετεί τη Θεσσαλία και τη βόρεια Στερεά Ελλάδα. Έτσι, μόλις το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» ανακοίνωσε πως θα πραγματοποιήσει σεμινάρια κατάρτισης πάνω στα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά στην περιοχή του Αλμυρού, αποφάσισαν και οι δύο να δηλώσουν συμμετοχή χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ο Κωνσταντίνος είναι αγρότης και μηχανολόγος μηχανικός και ασχολούταν πάντα με τα αρωματικά φυτά, όμως παρόλα αυτά, ένιωθε πως του έλειπε το θεωρητικό υπόβαθρο και ήθελε να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις, για αυτό και αποφάσισε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα κατάρτισης πάνω στα αρωματικά φυτά. «Θυμάμαι πως από τα παιδικά μου ακόμη χρόνια, τα καλοκαίρια έκανα συλλογή άγριων αυτοφυών αρωματικών φυτών, από τότε ήθελα να ασχοληθώ. Όμως λόγω μη εξειδίκευσης, δεν ήξερα πως να το κάνω σωστά. Εκεί ήρθε το πρόγραμμα και πλέον μπορώ να πω πως νιώθω ότι απέκτησα τις γνώσεις που ήθελα!», δήλωσε φανερά ευχαριστημένος ο Κωνσταντίνος.

Ο Χρήστος από την άλλη, έχει σπουδάσει γεωπόνος και ασχολούταν επαγγελματικά από πριν με τα αρωματικά φυτά. Όμως και εκείνος, ένιωθε πως ήθελε να επικεντρώσει και να εξελίξει τις γνώσεις του στον τομέα, καθώς όπως λέει δεν υπήρχε εξειδίκευση στο πανεπιστήμιο πάνω στον τομέα των αρωματικών φυτών. Και εκείνος βέβαια, χαρακτηρίζεται από την έντονη αγάπη του για τον κόσμο των αρωματικών φυτών, η οποία δεν είναι τυχαία, αφού η οικογένεια του Χρήστου έχει ιστορία και παράδοση ενασχόλησης με τα αρωματικά φυτά, με τους παππούδες, τους γονείς του και πλέον και τον ίδιον, να επενδύουν σε αυτά.

 

Η συμμετοχή στο πρόγραμμα “Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά”

Τι είναι όμως το τσάι σε κάψουλες το οποίο εμπνεύστηκε η Ομάδα του Αλμυρού, στο πλαίσιο των σεμιναρίων κατάρτισης του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά»; Είναι ένα καινοτόμο προϊόν, το οποίο χρησιμοποιεί κάψουλες συμβατές με μηχανές δημιουργίας Nespresso οι οποίες εμπεριέχουν μίγματα από αρωματικά φυτά. Η κύρια ποικιλία που χρησιμοποιούν ονομάζεται ραϊζέρι ή απλά τσάι του βουνού, ενώ χρησιμοποιούν και ποικιλίες όπως το χαμομήλι, το φασκόμηλο και η μέντα, όλα μαζεμένα από το μυθικό βουνό των τιτάνων.

«Ένα απόγευμα, αφού τελειώσαμε την εκπαίδευση, καθίσαμε σαν ομάδα και είπαμε πως θέλουμε να κάνουμε κάτι καινοτόμο, κάτι διαφορετικό. Έτσι, μετά από brainstorming και συζήτηση, προέκυψε η ιδέα της δημιουργίας τσαγιού με τυποποίηση nespresso, ώστε να είναι συμβατό με τις σχετικές μηχανές» λέει ο Χρήστος. «Στο τέλος του σεμιναρίου, έπρεπε να υλοποιήσουμε μια εργασία, ένα project, στο οποίο ο καθένας είχε προτείνει την επιχειρηματική του ιδέα. Καταλήξαμε ως ομάδα στην ιδέα του τσαγιού σε κάψουλες και αρχίσαμε σταδιακά να το δουλεύουμε», προσθέτει ο Κων/νος.

Η ιδέα ακολουθεί την γενικότερη φιλοσοφία του καφέ σε κάψουλες έχοντας ως στόχο την ευκολότερη και γρηγορότερη δημιουργία ενός ροφήματος, το οποίο βέβαια στην περίπτωση του Othrys Herbs, δεν είναι μόνο πολύ γευστικό αλλά είναι και ιδιαίτερα ευεργετικό για την υγεία.

Η ομάδα του Αλμυρού όμως, ενδιαφέρεται ταυτόχρονα να αφήσει και το μικρότερο δυνατό ανθρακικό αποτύπωμα μέσα από την παραγωγή του προϊόντος της. Έτσι, αν και τώρα χρησιμοποιούν τις τυποποιημένες κάψουλες καθώς το προϊόν τους βρίσκεται ακόμη σε πιλοτική φάση, έχουν σχεδιάσει τη δημιουργία  χάρτινης κάψουλας -αντί για την πλαστική που χρησιμοποιείται στο εμπόριο- η οποία είναι βιοδιασπώμενη. «Σε αντίθεση με τον καφέ, ο οποίος πρέπει να μπαίνει σε προστατευμένο περιβάλλον για να μην χάνει τα αρώματά του μετά την άλεση του, εμείς δεν αντιμετωπίζουμε τέτοιο πρόβλημα καθώς το προϊόν μας είναι ήδη αποξηραμένο. Επομένως, δεν χρειαζόμαστε στεγανότητα στη συσκευασία. Αυτό μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε χάρτινη, η οποία αφενός έχει μικρότερο κόστος και αφετέρου έχει μικρότερο ανθρακικό αποτύπωμα, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κωνσταντίνος. Οι συσκευασίες και τα εικαστικά που έχουν δημιουργήσει αντανακλούν τον χαρακτήρα του προϊόντος καθώς τα χρώματα είναι γήινα και οι γραμμές λιτές, παραπέμποντας στη φύση. Μάλιστα, ο Χρήστος, δημιούργησε και τον λογότυπο που θα χρησιμοποιήσουν,  όπου φαίνεται το όρος Όθρυς, σήμα κατατεθέν της ομάδας τους.

Τα βήματα τους είναι σταθερά καθώς μόλις καταλήξουν με την επιλογή των καλύτερων μιγμάτων και στη συνέχεια την τοποθέτηση τους σε χάρτινες βιοδιασπώμενες κάψουλες, σκοπός τους είναι να επεκταθούν και σε άλλες αγορές, εκτός της ελληνικής. «Θα θέλαμε να στοχεύσουμε για παράδειγμα στην αγορά της Ρωσίας, γιατί ως χώρα έχουν στην κουλτούρα τους τα ροφήματα και όχι τόσο τον καφέ αλλά δεν έχουν προϊόντα, δεν παράγουν» λέει ο Κων/νος.

Ενώ συνεχίζει λέγοντας ότι «Η ανταπόκριση από τον κόσμο μέχρι τώρα είναι θα μπορούσα να πω, εντυπωσιακή. Σίγουρα είναι πάντως πολύ παραπάνω από τις δικές μου προσδοκίες!». «Εγώ στην αρχή ήμουν διστακτικός, μπορώ να παραδεχτώ. Αλλά στην πορεία, το δοκίμασα και μου άρεσε πολύ. Τόσο σαν ιδέα όσο και σαν αποτέλεσμα», πρόσθεσε ο Χρήστος.

Και οι δύο, τόνισαν την μεγάλη σημασία που έχει για εκείνους η συμμετοχή τους στο πρόγραμμα κατάρτισης πάνω στα αρωματικά φυτά καθώς και το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκαν στον Αλμυρό, όπως λέει και ο Κωνσταντίνος «Ήταν πραγματικά μεγάλη υπόθεση ότι έγιναν στον τόπο μας. Μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε και δεν χρειάστηκε να αφήσουμε τίποτα πίσω!» Και πρόσθεσε πως «Οι βιοτεχνικές γνώσεις  που απέκτησα μέσα από το πρόγραμμα ήταν πάρα πολύ σημαντικές. Τα μαθήματα είχαν ροή και το επίπεδο των εκπαιδευτών ήταν πάρα πολύ ψηλό. Για μένα ήταν θεμελιώδεις οι γνώσεις που έλαβα, όλα αυτά τα βλέπω κάθε μέρα στη δουλειά μου και βελτιώνομαι».

 

“Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά”: Παρουσίαση προγράμματος στην 84η ΔΕΘ

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης κατακλύστηκε με κόσμο στην 28^η Agrotica που πραγματοποιήθηκε το τετραήμερο 30 Ιανουαρίου με 2 Φεβρουαρίου 2020. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους με 2.077 εκθέτες και περισσότερους από 160.000 επισκέπτες να δηλώνουν το παρόν στην εντυπωσιακή φετινή διοργάνωση.

Το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» ήταν εκεί για ακόμη μια φορά με δυναμική παρουσία, διοργανώνοντας το συνέδριο «Νέα Γεωργία-Νέος Συνεργατισμός-Προς ένα σύγχρονο υπόδειγμα συνεταιρισμών για τη νέα γενιά́» ενώ ταυτόχρονα υποδέχτηκε τους επισκέπτες στο ειδικά διαμορφωμένο Περίπτερο, όπου γνώρισαν από κοντά μερικούς από τους ωφελούμενους του προγράμματος και συμμετείχαν σε δράσεις γευσιγνωσίας και έκθεσης ξεχωριστών προϊόντων και υπηρεσιών που έχουν δημιουργηθεί από τους ωφελούμενους.

Η συμμετοχή-ρεκόρ στο συνέδριο «Νέα Γεωργία-Νέος Συνεργατισμός-Προς ένα σύγχρονο υπόδειγμα συνεταιρισμών για τη νέα γενιά́», που συνδιοργάνωσε το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» με τη HELEXPO υπό την αιγίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στις 31 Ιανουαρίου,  ξεπέρασε μάλιστα τον εντυπωσιακό αριθμό των 500 συμμετεχόντων!

Εκεί, παρακολουθήσαμε ακαδημαϊκούς και ανώτερα στελέχη οργανισμών και επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον αγροδιατροφικό κλάδο, εκπροσώπους της πολιτικής ηγεσίας αλλά και συνεταιρισμών από την Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά και εμπειρογνώμονες, να μας μιλούν για τα σύγχρονα μοντέλα διακυβέρνησης και ανταγωνιστικότητας των συνεταιρισμών, για τους τρόπους αντιμετώπισης των διαφόρων προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τα συνεταιριστικά σχήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και να μας εξηγούν τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν για εκπαίδευση και καινοτομία στον κλάδο.

Εξέχοντες επιστήμονες όπως ο καθηγητής Sanjib Bhuyan από το Πανεπιστήμιο Rutgers και ο καθηγητής στο Σουηδικό Πανεπιστήμιο Γεωπονικών Επιστημών και στρατηγικός σύμβουλος του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά, Κώστας Καραντινινής, μας μίλησαν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνεταιρισμοί στην Ελλάδα προτείνοντας λύσεις βασισμένες σε μοντέλα άλλων χωρών αλλά προσαρμοσμένες στην ελληνική πραγματικότητα, καθώς και για την ανάγκη διαμόρφωσης ενός ευέλικτου νομικού πλαισίου το οποίο να επιτρέπει τη δημιουργία συλλογικών σχημάτων με σκοπούς όχι μόνο εμπορικούς αλλά και έρευνας, εκπαίδευσης και συμβουλευτικής, αντίστοιχα.

Ακόμη, μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων και οργανισμών όπως ο Steen Nørgaard Madsen, Πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Γάλακτος και μέλος Δ.Σ. Συνεταιρισμού Arla Foods και ο Arjen Van Nuland, Διευθύνων Σύμβουλος του Ολλανδικού Συμβουλίου Αγροτικών Συνεταιρισμών, οι οποίοι μας παρουσίασαν παραδείγματα επιτυχημένων συνεταιριστικών μοντέλων της Δανίας και της Ολλανδίας αντίστοιχα, προσφέροντας πολύτιμη τροφή για σκέψη και αναπροσαρμογή.

Η Διευθύνουσα Σύμβουλος του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» Έφη Λαζαρίδου μετά το πέρας του Συνεδρίου ανέφερε χαρακτηριστικά «Δεσμευθήκαμε να υποστηρίξουμε την εδραίωση μιας νέας κουλτούρας συνεργασίας στον κλάδο της αγροδιατροφής στη χώρα μας. Οι υγιείς, κερδοφόροι, σύγχρονοι συνεταιρισμοί μπορούν να αποτελέσουν όχημα για τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη των μικρών οικογενειακών εκμεταλλεύσεων, δίνοντάς τους πρόσβαση σε τεχνολογική καινοτομία, υπηρεσίες συμβουλευτικής, δίκτυα αγορών. Σε συνέχεια της δέσμευσής μας και των δράσεων για τη στήριξη των συνεταιρισμών, ανακοινώνουμε τη δημιουργία μίας πιλοτικής ακαδημίας συνεταιρισμών, η οποία θα διαμορφωθεί το αμέσως επόμενο διάστημα και φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε μία πλατφόρμα επαγγελματικής επιμόρφωσης και κατάρτισης των στελεχών των ελληνικών συνεργατικών σχημάτων».

 

 

“Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά”: Καινοτομία στα αγροδιατροφικά προϊόντα

Η παρουσία του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» όμως, δεν έμεινε μόνο εκεί. Η προσέλευση στο Περίπτερο του προγράμματος παρέμεινε αμείωτη καθ’ όλη τη διάρκεια του τετραημέρου, με μεγάλους και μικρούς να δοκιμάζουν τα ξεχωριστά προϊόντα που έχουν παραχθεί από τους ωφελούμενους μας. Εκεί μπορέσαμε να απολαύσουμε τσάι μέσα από κάψουλες τύπου Nespresso γεμισμένες με αρωματικά φυτά από την Ομάδα Αλμυρού του προγράμματος, να δοκιμάσουμε παστίλιες φτιαγμένες από Βιομηχανική κάνναβη από την Ομάδα της Λάρισας και να πιούμε μια γευστικότητα μπύρα εμπλουτισμένη με Αρωματικά Φυτά όπως το δίκταμο και το μελισσόχορτο από την ομάδα ΕΡΩΝΤΑΣ, εμπνευσμένη από τα αρώματα και τον φυσικό πλούτο της Κρήτης. Εκτός βέβαια από τα ροφήματα, είχαμε και την ευκαιρία να γλυκαθούμε τρώγοντας μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού και σιρόπια από φρέσκα κεράσια και σύκα από τα ορεινά χωριά της Μακεδονίας προερχόμενα από την ομάδα Fruit Stories, χρησιμοποιώντας μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον και καθόλου συντηρητικά.

Το ενδιαφέρον όμως δεν τελειώνει εδώ, με την Ομάδα ωφελούμενων από το Γραμματικό να μας συστήνει ένα Φυσικό Εντομοκτόνο προϊόν από υδρολύματα Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών το οποίο στοχεύει στην προστασία του περιβάλλοντος μέσα από τη χρήση οικολογικών λύσεων στις καλλιέργειες αλλά και τις ομάδες ωφελουμένων του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» από τα Φάρσαλα και τα Τρίκαλα να μας ενημερώνουν για τη δημιουργία εγγυημένου πολλαπλασιαστικού υλικού χαμομηλιού Φαρσάλων και ενδημικών ειδών Τρικάλων αντίστοιχα.

Η συνολική εμπειρία από την συμμετοχή του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» στην 28^η Agrotica, πέρα από πλήρης και ιδιαίτερα απολαυστική, κατάφερε να θέσει τα θεμέλια εδραίωσης μιας νέας κουλτούρας συνεργασίας στον κλάδο της αγροδιατροφής στη χώρα μας, τονίζοντας την ανάγκη για ένα σύγχρονο μοντέλο διακυβέρνησης και διαχείρισης που θα επενδύει στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά και η κυρία Έφη Λαζαρίδου, Διευθύνουσα Σύμβουλος του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά».

 

Επιχειρηματικότητα και συμβουλευτική στον αγροδιατροφικό τομέα

Η Μαρία Σπηλιώτη έχει αναμφίβολα ένα πολύ εντυπωσιακό ακαδημαϊκό προφίλ. Έχει τελειώσει το τμήμα Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής και Υδατοκαλλιεργειών στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΓΠΑ), έχει μεταπτυχιακό στην Επιχειρηματικότητα και Συμβουλευτική στην Αγροτική Ανάπτυξη επίσης στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και  αυτή την στιγμή είναι υποψήφια Διδάκτωρ στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης του ιδίου Πανεπιστημίου. Παρόλα αυτά, δεν είναι μόνο αυτό το δυνατό της χαρτί. Μιλώντας μαζί της, κατάλαβα πως ένα ακόμα μεγάλο προσόν που διαθέτει είναι η αγάπη που τρέφει για τη φύση και τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτή, καθώς και η αστείρευτη επιθυμία της να προσφέρει τις γνώσεις και τις εμπειρίες της ώστε να αναβαθμίσει και να ενισχύσει τον αγροδιατροφικό τομέα, με κάθε δυνατό τρόπο.

Γεννήθηκε και ζει στον Πειραιά, ενώ η καταγωγή της είναι από το όμορφο Ναύπλιο, όπου οι γονείς της είχαν κάποια κτήματα και έτσι, την έπαιρναν μαζί τους στις εξορμήσεις τους . «Αν και είμαι παιδί της πόλης, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήθελα να γίνω γεωπόνος! Αγαπώ πραγματικά πολύ τη φύση όπως και τα ζώα και ότι την περιβάλει», μου είπε μόλις ξεκινήσαμε τη συζήτηση μας.

Η Μαρία, πιστεύει πολύ στην σημασία της συμβουλευτικής δράσης και στην ανάγκη ανάπτυξης επιχειρηματικών σχεδίων, κυρίως στον αγροδιατροφικό τομέα. Έτσι, θα μπορούσε κανείς να πει πως είναι ιδανική στο ρόλο της ως «Υπεύθυνη Συντονισμού της Ανάπτυξης Επιχειρηματικών Σχεδίων και Οργάνωσης της Συμβουλευτικής» στα εξής δύο προγράμματα κατάρτισης του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά»: στο πρόγραμμα της Αιγοπροβατοτροφίας και Γαλακτοκομίας και στο πρόγραμμα Φαρμακευτικά και Αρωματικά φυτά. Για το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» έμαθε μέσω του ΓΠΑ, το οποίο είναι και στρατηγικός συνεργάτης του προγράμματος. Μου είπε πως μόλις άκουσε για το πρόγραμμα, κατάλαβε αμέσως πως ήθελε να συμμετέχει καθώς τα ενδιαφέροντα της ταίριαζαν απόλυτα με αυτό που θέλει να προσφέρει. 

 

Επιχειρηματικότητα στην αιγοπροβατοτροφία και τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά

Μου μίλησε αναλυτικά για τα επιχειρηματικά σχέδια και μου εξήγησε τη σημασία της συμβουλευτικής. Μου εξήγησε πως στον τομέα της Αιγοπροβατοτροφίας, τα επιχειρηματικά σχέδια που σχεδιάζουν σχετίζονται κυρίως με την ίδρυση κτηνοτροφικών επιχειρήσεων, με τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση τους και με την αύξηση του ζωικού κεφαλαίου. Μάλιστα, το 2018, που ήταν το 1^ο έτος που έτρεξε το πρόγραμμα κατάρτισης έγιναν 24 τέτοια επιχειρηματικά σχέδια, το 2019 έγιναν 16 ενώ το 2020 σκοπεύει εκείνη και η ομάδα της να πραγματοποιήσουν άλλα 6. Βέβαια, το πιο σημαντικό φαίνεται πως είναι ότι τα σχέδια αυτά, βοηθούν στην διατήρηση ή ακόμη και στην αύξηση του ανθρώπινου κεφαλαίου που απασχολείται στον τομέα, επομένως συμβάλλουν στην καταπολέμηση της ανεργίας ενώ ταυτόχρονα μπορούν να βελτιώσουν και το γεωργικό εισόδημα.

Όσον αφορά στον κλάδο των Φαρμακευτικών και Αρωματικών φυτών, έχουν καταφέρει να φτιάξουν ομάδες ωφελούμενων σε 5 περιοχές της Ελλάδας: στον Βόλο, τα Τρίκαλα, το Γραμματικό, τη Λάρισα αλλά και τα Φάρσαλα. Η κάθε ομάδα από αυτές, έχει παράξει καινοτόμα προϊόντα. Φανταστείτε κάψουλες τύπου Nespresso γεμισμένες με φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά από την περιοχή της Βρύναινας, του Αλμυρού στον Βόλο, εντομοαπωθητικά αποκλειστικά από παραπροϊόντα αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών της περιοχής του Γραμματικού, καραμέλες από παραπροϊόντα κατά την επεξεργασία της βιομηχανικής κάνναβης, συγκεκριμένα κατά την παραλαβή κλωστικών ινών στη περιοχή της Λάρισας, ακόμα και στοματικό διάλυμα από φαρμακευτικά φυτά της ίδιας περιοχής! Παράλληλα, ιδιαίτερα ενδιαφέρον έχει η δημιουργία και εγκατάσταση μητρικής φυτείας για παραγωγή ελληνικού εγγυημένου πολλαπλασιαστικού υλικού χαμομηλιού στα Φάρσαλα, άγριου τριαντάφυλλου, μελισσόχορτου αλλά και τσαγιού του βουνού στα Τρίκαλα και συγκεκριμένα στην περιοχή Νότια Πίνδος, στο όρος Κόζιακας. «Αυτό που μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα προϊόντα του εμπορίου είναι η τοπικότητα, ότι είναι δηλαδή φυτά Ελληνικά, ο χημειότυπος τους (έχουν κάνει αναλύσεις ώστε να γίνει προσδιορισμός των χημειοτυπικών χαρακτηριστικών) και το γεγονός ότι τα προϊόντα μας έχουν παραχθεί μέσω ενός βιώσιμου συστήματος καλλιεργειών», προσθέτει η Μαρία.

 «Όλες οι ομάδες και από τα 2 εκπαιδευτικά προγράμματα παρακολουθούν συμβουλευτική και είμαστε συνεχώς δίπλα τους, ώστε να υλοποιήσουν αποτελεσματικά τα επιχειρηματικά τους σχέδια. Έχουν άλλωστε ήδη αρχίσει να δημιουργούνται ομάδες παραγωγών  Κοιν.ΣΕπ – Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις» προσθέτει η Μαρία.  Η προηγούμενη φάση, αυτή του σχεδιασμού και της δημιουργίας των προϊόντων ήταν πιλοτική. Τώρα πια, οι ομάδες, με την υποστήριξη της ομάδας συμβουλευτικής και επιχειρηματικών σχεδίων, καλούνται να δημιουργήσουν ένα ολοκληρωμένο marketing plan για τα προϊόντα τους, με συγκεκριμένες προωθητικές ενέργειες και με κύριο στόχο την εισαγωγή τους στην αγορά ως premium κυρίως προϊόντα.

Ο ενθουσιασμός στα μάτια της είναι εμφανής όταν λέει «Θα ήθελα να δω τα προϊόντα αυτά να κυκλοφορούν στην αγορά. Και να πάμε για παράδειγμα μετά από 5 χρόνια και να συνεχίσουν να υπάρχουν, να πάνε καλά και να δημιουργηθούν και άλλα, και άλλα… Ακόμη ένας λόγος που αποφασίσαμε ότι φέτος θα κάνουμε μαθήματα επιχειρηματικότητας σε πιο advanced επίπεδο. Θέλουμε όταν οι ωφελούμενοι γίνουν επιχειρηματίες, να μπορούν να διαχειριστούν μόνοι τους και αποτελεσματικά την επιχείρηση τους».

Μου τονίζει βέβαια, ακόμη μια φορά, τη μεγάλη σημασία που έχει για εκείνη η συμβουλευτική δράση. «Θεωρώ ότι μέσω της συμβουλευτικής μπορεί να γίνει μια διασύνδεση των γνώσεων και του πιο «ακαδημαϊκού» χαρακτήρα με τον αγροτικό χώρο , να έρθουμε πιο κοντά, να είμαστε συνέχεια σε επαφή με τους ανθρώπους αυτούς, να προσαρμοστούμε στις ανάγκες τους. Εφαρμόζοντας τη συμβουλευτική, μαθαίνεις να ακούς τον άλλο, ακούς τις ανάγκες του και πρέπει να του δώσεις μια λύση πάνω στο πρόβλημά του. Αυτό συνήθως δεν γίνεται, δεν έχουμε μάθει να ακούμε ο ένας τον άλλον. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για επικοινωνία, μια ουσιαστική επικοινωνία».

Η Μαρία όμως, πέρα από την ανάγκη της να βοηθάει και να υποστηρίζει τους ωφελούμενους, νιώθει πως έχει βοηθηθεί και η ίδια μέσα από τη συνεργασία της με το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά». «Και μόνο το γεγονός ότι μπαίνεις στην πρωτογενή παραγωγή και έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους που ζουν όλο τον χρόνο στον αγροτικό τομέα, είναι πάρα πολύ σημαντικό, έχεις να πάρεις πάρα πολλά πράγματα από αυτούς. Ξεφεύγεις εντελώς από την θεωρία, μπαίνεις στην πράξη», μου λέει χαρακτηριστικά ενώ προσθέτει πως «Ο πρωτογενής τομέας είναι ένας τομέας που έχει να δώσει πάρα πολλά πράγματα στην Ελλάδα. Για μένα είναι μια πρόκληση. Νομίζω πως εδώ γίνεται κάτι μοναδικό, κάτι που δεν έχεις την ευκαιρία να το κάνεις κάθε ημέρα. Έρχεσαι σε επαφή με νέους ανθρώπους αφού το πρόγραμμα στοχεύει κυρίως σε αυτό το πλέον δυναμικό κομμάτι της χώρας μας, τους νέους».

Λίγο πριν αποχαιρετιστούμε, μου λέει πως το όραμα της είναι ένας δυναμικός αγροτικός τομέας στην Ελλάδα, ο οποίος θα παράγει προϊόντα προστιθέμενης αξίας αλλά συγχρόνως, θα σέβεται το περιβάλλον, διατηρώντας τους διαθέσιμους φυσικούς πόρους. Έτσι, πιστεύει πως μέσα από το πρόγραμμα «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» μπορεί να βάλει το δικό της λιθαράκι προς αυτή την κατεύθυνση. «Πιστεύω ότι πάντα, σε όλη μας τη ζωή μαθαίνουμε, όσο και αν μεγαλώνουμε και όσα και αν νομίζουμε πως ξέρουμε. Και πάντα, κάποιος έχει κάτι να δώσει σε κάποιον άλλον. Εδώ στο πρόγραμμα, ξεφεύγουμε πλέον από τους παλιούς τρόπους, οι οποίοι ίσως δεν ήταν πάντα τόσο κατάλληλοι και προχωράμε μπροστά, εκσυγχρονιζόμαστε. Μπορούμε να παντρέψουμε την παράδοση με τον εκσυγχρονισμό και τις νέες τεχνολογίες με τελικό στόχο την αναζωογόνηση του αγροτικού τομέα και των ανθρώπων του».

 

Επαγγελματίας μελισσοκόμος: Με αγάπη για τη μελισσοκομία

Η Κατερίνα Αποστολοπούλου είναι επαγγελματίας μελισσοκόμος με καταγωγή από τους Σοφάδες Καρδίτσας, όπου και μένει με τον άντρα της και τα δύο παιδιά τους. Βρέθηκα μαζί της και μου μίλησε για την ιστορία της, την ενασχόληση της με την μελισσοκομία , τη συμμετοχή της στα σεμινάρια κατάρτισης πάνω στη μελισσοκομία του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» αλλά και για τα μελλοντικά της σχέδια και όνειρα. Όμως, αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν η αγάπη με την οποία μιλούσε για τον «φανταστικό κόσμο της μέλισσας», όπως μου ανέφερε χαρακτηριστικά η ίδια.

Η Κατερίνα μπορεί να έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων και να έχει δουλέψει πάνω από 10 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα ως υπάλληλος γραφείου, όμως μια ημέρα, το 2014 αποφάσισε να τα αφήσει όλα αυτά πίσω της και να ασχοληθεί επαγγελματικά με την μελισσοκομία. Αφορμή, υπήρξε ο σύζυγός της ο οποίος εργάζεται σε επιχείρηση που κατασκευάζει μελισσοκομικά μηχανήματα και ο οποίος της έδωσε το έναυσμα και την ιδέα να ξεκινήσει να ασχολείται με το επάγγελμα της μελισσοκόμου. Την ίδια χρονιά άφησε την δουλειά της στον ιδιωτικό τομέα και διστακτικά, ξεκίνησε με 14 μελίσσια.

Από τις πρώτες κιόλας φορές, της άρεσε τόσο πολύ η δουλειά, που αποφάσισε πως αυτό είναι που πρέπει να κάνει για το υπόλοιπο της ζωής της. Οι λόγοι δεν ήταν οικονομικοί, αν και ο ιδιωτικός τομέας είχε πολύ ανασφάλεια παραδέχεται, απλά της άρεσε η ενασχόληση με την φύση «Ξαφνικά εκεί που δούλευα με ανθρώπους, βρέθηκα στην φύση. Ηρεμία και ο κόσμος της μέλισσας είναι μαγικός!», μου είπε. Βέβαια παραδέχτηκε πως «Ο τομέας της μελισσοκομίας έχει αρκετές δυσκολίες, ειδικά τα πρώτα χρόνια θέλει χρόνο και επένδυση», κάτι το οποίο και έκανε καθώς πλέον, μετά από 5 χρόνια έχει καταφέρει να βγάζει κέρδος μέσα από την μελισσοκομία.

Η Κατερίνα με εισήγαγε στον κόσμο της μέλισσας και μου μίλησε για τις διάφορες ποικιλίες μελιού -μέχρι και για το πικρό μέλι, το οποίο βγαίνει από την κουμαριά- καθώς και για τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος. Με τη βοήθεια του συζύγου της, μετακινούν τα μελίσσια τους καθώς πηγαίνουν σε διαφορετικές περιοχές, για έλατο, πεύκο ή ανθόμελο, που ευδοκιμεί ιδιαίτερα και στην περιοχή τους, όμως αναφέρει πως είναι μια δύσκολη δουλειά, «Η μελισσοκομία δεν είναι ένα επάγγελμα μόνο, είναι πολλά επαγγέλματα μαζί. Πρέπει να γίνεις βοτανολόγος, γιατρός, μετεωρολόγος και πολλά άλλα», μου ανέφερε χαρακτηριστικά.

 

Συμμετοχή στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τη μελισσοκομία

Για το σεμινάριο κατάρτισης πάνω στη μελισσοκομία του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά»  έμαθε μέσω internet. Όταν διάβασε μάλιστα πως θα πραγματοποιούταν τον Μάρτιο του 2018 στην πόλη της, την Καρδίτσα, δεν δίστασε λεπτό να δηλώσει συμμετοχή. «Το είδα σαν μια ευκαιρία το ότι θα ερχόντουσαν άνθρωποι του πανεπιστημίου στην Καρδίτσα. Εγώ σκεφτόμουν να κατέβω στην Αθήνα για κάποια σεμινάρια γιατί ήθελα να μάθω περισσότερα πράγματα αφού ασχολούμουν ερασιτεχνικά μέχρι τότε. Μόνη μου κατάφερνα κάποια πράγματα αλλά όχι το αποτέλεσμα που έχω τώρα!», είπε. Για εκείνη ήταν πολύ μεγάλη ευκαιρία αυτή που δίνεται μέσα από το πρόγραμμα. «Γίνεται σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο στις μεγάλες πόλεις, αυτό είναι πρωτοτυπία», μου είπε.

Αν και είναι άνθρωπος που διαβάζει πολύ και αγαπά να μαθαίνει μόνη της νέα πράγματα, μου είπε πως «Το σεμινάριο με βοήθησε ιδιαίτερα, μέσω της πρακτικής ενασχόλησης που παρείχε. Στο πρόγραμμα είχαν φέρει για παράδειγμα 10 μελίσσια, στα οποία εξασκούσαμε όλες τις διαδικασίες που χρειαζόντουσαν ώστε να παράγουν μέλι. Είδα πράγματα που δεν μπορούσα να τα καταλάβω μόνη μου». Μου ανέφερε πως οι βασικοί τομείς στους οποίους νιώθει πως εξελίχθηκε καθοριστικά ως επαγγελματίας, ήταν τόσο ο τομέας των ασθενειών – πως να τις αναγνωρίζει, να τις καταπολεμά αλλά και πως γίνεται η πρόληψη τους- όσο και αυτός της βασιλοτροφίας. Για εμάς τους μη μυημένους, η βασιλοτροφία μπορεί να είναι μια άγνωστη λέξη όμως για τους μελισσοκόμους είναι ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι. «Ο καθηγητής μας, ο κύριος Χαριζάνης, μας έδειξε τον τρόπο και τις διαδικασίες ώστε να βγάλουμε δικές μας βασίλισσες, καλές βασίλισσες, έτσι ώστε να έχουμε μελίσσια παραγωγικά και μέλισσες ευτυχισμένες! Αν η βασίλισσα είναι καλά, είναι και οι μέλισσες καλά, είναι και το μέλι που παράγεις καλό», είπε.

Μάλιστα, θέλει να παρακολουθήσει και φέτος το 2^ο επίπεδο του προγράμματος κατάρτισης πάνω στη μελισσοκομία. «Άκουσα ότι θα γίνει και 2^ο επίπεδο στα σεμινάρια στα Τρίκαλα και θα ήθελα να το παρακολουθήσω γιατί το συγκεκριμένο θα είναι για επαγγελματίες μελισσοκόμους και οι καθηγητές θα μιλάνε συγκεκριμένα για αυτά που μας ενδιαφέρουν, όπως οι ασθένειες και η βασιλοτροφία», μου δήλωσε.

Ολοκληρώνοντας πλέον τα σεμινάρια κατάρτισης, έχει αυτή την στιγμή 150 μελίσσια, μαζί με τον σύζυγό της. «Μπόρεσα να γίνω πιο ανεξάρτητη πάνω στη μελισσοκομία, ενώ ταυτόχρονα οι καθηγητές ήταν τόσο καλοί, που είναι ακόμη και τώρα κοντά μας και ότι πρόβλημα έχουμε μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους», μου ανέφερε. Στα πλάνα του ζευγαριού είναι να διπλασιάσουν τα μελίσσια τους μέσα στα επόμενα χρόνια αλλά και να δημιουργήσουν δικό τους συσκευαστήριο ώστε να έχουν πιστοποιημένη ετικέτα βιολογικής παραγωγής. Καθώς έχει ασχοληθεί με τις πωλήσεις και με τον έλεγχο ποιότητας προϊόντος στο παρελθόν, στόχος είναι να αναπτύξουν τη δική τους επιχείρηση.

Η Κατερίνα, νιώθει πως η αλλαγή που έκανε στην ζωή της απέδωσε καρπούς. Άλλωστε, είναι σαφές πως η επιλογή της ήταν σωστή αφού κάθε φορά που μιλάει για τη δουλειά της και τις μέλισσες, τα μάτια της φωτίζουν. «Όπως έχω τα παιδιά μου έτσι έχω και αυτές. Είναι η περιουσία, είναι η χαρά μου, είναι μέρος της οικογένειας! Ότι έχει να κάνει με το μελίσσι είναι ενδιαφέρον. Και μόνο όταν το ανοίγεις και βλέπεις τον τρόπο με τον οποίον δουλεύουν, μαγεύεσαι και λες: να μην είναι έτσι και οι άνθρωποι!». Κλείνοντας, μου λέει χαρακτηριστικά «Δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα να αφήσω αυτή τη δουλειά και να κάνω κάτι άλλο, δεν θα το σκεφτόμουν ποτέ!».

 

Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά: Εκπαίδευση εκπαιδευτών ενηλίκων

Το τριήμερο 22-24 Νοεμβρίου, επισκεφθήκαμε τη Λάρισα στο πλαίσιο της δράσης «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών Ενηλίκων» (“Train the Trainers”), του ειδικά σχεδιασμένου σεμιναρίου εκπαίδευσης που απευθύνεται στους εκπαιδευτές του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά».

Η δράση «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών Ενηλίκων» πραγματοποιήθηκε για 5^η φορά με μεγάλη επιτυχία, διατηρώντας ως κύριους στόχους της τόσο την ενίσχυση των δεξιοτήτων των εκπαιδευτών του προγράμματος όσο και την εκμάθησή τους, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ιδιαιτερότητες της εκπαίδευσης ενηλίκων αλλά και να λειτουργήσουν κάτω από ένα νέο πρίσμα, ξεπερνώντας παλαιότερες νοοτροπίες και συμπεριφορές.

Το Campus Γαιόπολις, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, υποδέχτηκε τους εκπαιδευτές, οι οποίοι αυτή τη φορά πήραν το ρόλο του μαθητή και παρακολούθησαν μια σειρά θεματικών, από εξειδικευμένους ομιλητές-εκπαιδευτές ενηλίκων. Η Ελισάβετ Παπαδοπούλου, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων και Ψυχολόγος, βοήθησε τους συμμετέχοντες μέσα από παιχνίδι ρόλων να αναπτύξουν δεξιότητες και να έρθουν σε επαφή με τα προσωπικά χαρακτηριστικά των ιδίων αλλά και της ομάδας τους, ενώ ο Γιάννης Μαυροκορίδης, Business Director Cross Training, μέσα από μια διαδραστική συζήτηση μίλησε για την οργάνωση και τη διαχείριση των διαφόρων ομάδων εργασίας καθώς και για την αναγκαιότητα των σωστών διαδικασιών λήψης αποφάσεων.

Ακόμη, οι συμμετέχοντες, παρακολούθησαν τον Κωνσταντίνο Καραβασίλη, Food Scientist and Quality & Innovation Expert, μαθαίνοντας πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το παγκόσμιο σύστημα διατροφής και την τρέχουσα κατάσταση στη σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων, ενώ ταυτόχρονα έμαθαν για τις σύγχρονες τάσεις των καταναλωτών, τη διαδικασία καινοτομίας και την ανάπτυξη νέων προϊόντων στον αγροδιατροφικό τομέα. Ακόμη, ο Επίκουρος Καθηγητής Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών, Δημήτρης Κούτουλας, μέσω του «Destination Marketing Bootcamp”, εισήγαγε τους συμμετέχοντες εκπαιδευτές στις βασικές αρχές marketing και διαχείρισης τόπων και τουριστικών προορισμών ενώ ταυτόχρονα μίλησε για τη σημασία του branding και της έρευνας και ανάλυσης της αγοράς στον τουριστικό κλάδο.

Την τελευταία ημέρα του σεμιναρίου, εκπαιδευτές και συμμετέχοντες  άφησαν τις αίθουσες και επισκέφθηκαν το Κτήμα του Δημήτρη Μίγα σε μια εκπαιδευτική εκδρομή στην όμορφη κοιλάδα «Παλαιός Άμπελος» λίγο έξω από τη Λάρισα. Εκεί, είχαν τη ευκαιρία να δουν ένα από τα πιο σύγχρονα και εντυπωσιακά οινοποιεία της Ελλάδας ενώ ο ιδιοκτήτης Δημήτρης Μίγας, πραγματοποίησε ειδική ξενάγηση σε όλους τους χώρους, απάντησε στις ερωτήσεις των συμμετεχόντων ενώ στο τέλος, δεν έλειψε μια ξεχωριστή γευσιγνωσία 3 ετικετών κρασιών, η κάθε μια από τις οποίες παντρεύτηκε με τη δική της γεύση.

Η δράση «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών Ενηλίκων» στοχεύει στην ενδυνάμωση των δεξιοτήτων των εκπαιδευτών, οι οποίοι με τη σειρά τους, θα αναλάβουν να καταρτίσουν και να υποστηρίξουν τους νέους που θα επιλέξουν να δραστηριοποιηθούν στον αγροδιατροφικό τομέα. H Ελένη Γαρεφαλάκη, τοπική εκπρόσωπος Βόλου στο πρόγραμμα κατάρτισης στον Εναλλακτικό Τουρισμό του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» και εκπαιδεύτρια, παρακολούθησε το σεμινάριο Train the Trainers και ανέφερε χαρακτηριστικά, «Η εκπαίδευση ενηλίκων είναι μια πρόκληση για όλους εμάς τους εκπαιδευτές. Επομένως, τα σεμινάρια εκπαίδευσης των εκπαιδευτών είναι πολύτιμα εργαλεία για εμάς, αφού μας δίνουν την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με νέες πρακτικές, ειδικευμένους επιστήμονες και επαγγελματίες αλλά και με άλλους εκπαιδευτές. Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον και εξελισσόμαστε».

Δρ Goodman: Ο Ηγέτης του προγράμματος “Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά”

Γνωρίστε τον Δρ. Robert Goodman

Ο Δρ. Robert Goodman, φυτοβιολόγος και ιολόγος, είναι ειδικός στους μικροοργανισμούς του εδάφους και τις ασθένειες των φυτών. Από το 2005 διατελεί Εκτελεστικός Κοσμήτορας Γεωργίας και Φυσικών Πόρων στο Πανεπιστήμιο Rutgers, το οποίο ηγείται του προγράμματος «Νέα Γεωργία για Νέα Γενιά» σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και την Αμερικανική Γεωργική Σχολή.

«Μόνο σε πιο ώριμη ηλικία συνειδητοποίησα ότι κάποιος θα μπορούσε να προβλέψει την επαγγελματική μου σταδιοδρομία, με βάση την οικογενειακή μου ιστορία», δήλωσε ο Δρ. Goodman. Ο παιδικός του ήρωας ήταν ο πατέρας του πατέρα του, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Cornell. Ο παππούς του αποφοίτησε το 1912 με πτυχίο στη γεωργική μηχανική και στις υπηρεσίες παροχής γεωργικών συμβουλών. Σχεδίασε και προώθησε γεωργικές πρακτικές που σχετίζονταν με ζώα εκτροφής καθώς και συστήματα αποστράγγισης, και είχαν ως στόχο  την ανάκτηση των υγροτόπων για καλλιέργεια και βόσκηση.

Όταν ο παππούς του Δρ Γκούντμαν δίδασκε στο Cornell, το Ίδρυμα Ford ήρθε σε επαφή με το πανεπιστήμιο με σκοπό να ξεκινήσει μία πολυετής προσπάθεια για την ανοικοδόμηση του Πανεπιστημίου των Φιλιππίνων, στην περιοχή του Los Banos. Έτσι, ο παππούς του επιβιβάστηκε σε ένα ατμόπλοιο, διέσχισε το κανάλι του Παναμά και έφτασε στις Φιλιππίνες , όπου και έμεινε για δύο χρόνια. Σε αυτή την περίοδο, σχεδίασε ένα αρκετά μεγάλο αγρόκτημα, το οποίο σήμερα αποτελεί συνιδιοκτησία του Πανεπιστημίου των Φιλιππίνων και του Διεθνούς Ινστιτούτου Έρευνας Ρυζιού, που υποστηρίζει την περαιτέρω έρευνα σχετικά με το ρύζι, ίσως τη βασική τροφή για τη μισή ανθρωπότητα.

Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο, ο Δρ. Goodman πήγε στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, θέλοντας να γίνει φυσικός. Αλλά όταν ανακάλυψε ότι δεν ήταν ταλαντούχος στα μαθηματικά, στράφηκε στη βιολογία. Μεταφέρθηκε στο Cornell, όπου απέκτησε πτυχίο στην Επιστήμη της Φυτικής Παραγωγής και διδακτορικό στη Φυτοπαθολογία. Πέρασε ένα μεταδιδακτορικό έτος στο Ινστιτούτο John Innes στην Αγγλία και έπειτα εργάστηκε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Illinois-Urbana, όπου και προήχθη σε τακτικό καθηγητή το 1981. Απασχολήθηκε οκτώ χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, μεταξύ αυτών και ως Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Έρευνας και Ανάπτυξης στην εταιρία Calgene, Inc., στο Davis της Καλιφόρνιας, για να επιστρέψει και πάλι στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Πριν έρθει στο Πανεπιστήμιο Rutgers το 2005, δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison.

Ηγέτης του προγράμματος «Νέα Γεωργία για Νέα Γενιά»

Το 2013, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) αποφάσισε ότι ο γεωργικός τομέας θα αποτελέσει κύριο πυλώνα της πρωτοβουλίας «Επανεκκίνηση και Ενίσχυση των Νέων», στην οποία και προσέφερε δωρεά €100 εκατ. με στόχο τη δημιουργία νέων ευκαιριών για τους νέους και τις νέες της χώρας. Τότε, το Ίδρυμα του Πανεπιστημίου Rutgers ξεκίνησε συνομιλίες με το ΙΣΝ.

«Στο Rutgers, εκπαιδεύουμε τη νεολαία. Έχουμε ένα πρόγραμμα 4Η. Προσπαθούμε να φέρουμε την αποκλεισμένη νεολαία πίσω στην κοινωνία. Έχουμε ένα πρόγραμμα συμβουλευτικής σε αγροκτήματα και ένα πρόγραμμα διατροφικής εκπαίδευσης. Παρέχουμε εκπαίδευση στις επιχειρήσεις τροφίμων και δημιουργούμε νέα προϊόντα. Κάνουμε όλα όσα χρειάζεται να κάνει η Ελλάδα», δήλωσε ο Δρ. Goodman.

Τελικά, το ΙΣΝ ζήτησε από το Rutgers να ηγηθεί του προγράμματος «Νέα Γεωργία για Νέα Γενιά». Κάτω από την ηγεσία του Δρ. Goodman, το πρόγραμμα διεξήγαγε δεκαέξι μελέτες σκοπιμότητας ώστε να διερευνηθούν διαφορετικοί τομείς της ελληνικής γεωργίας και να διαπιστωθεί ποιες περιοχές προϊόντων γνωρίζουν ήδη επιτυχία, ποιες θα μπορούσαν να απορροφήσουν νέους εργαζόμενους, ποιες θα είχαν μικρότερη ένταση κεφαλαίου, πού υπήρχε εξαγωγική ζήτηση, και ποια εισαγόμενα προϊόντα διατροφής μπορούν να παραχθούν τοπικά. Το πρόγραμμα επέλεξε τελικά εννέα από τους δεκαέξι τομείς πάνω στους οποίους δημιούργησε σχετικά προγράμματα κατάρτισης. Προστέθηκε επίσης ένα πρόγραμμα που αφορά στον αγροτουρισμό / εναλλακτικό τουρισμό, έναν τομέα όπου θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη πολλά περισσότερα.

Το ένα τρίτο της επιχορήγησης των €25 εκατ. από το ΙΣΝ, θα χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη του Κέντρου Καινοτομίας του Τροφίμου και Θερμοκοιτίασης Αγροδιατροφικών Επιχειρήσεων, ένα κέντρο παρόμοιο με τις θερμοκοιτίδες αγροδιατροφής που βρίσκονται στην Ιταλία και την Ιρλανδία. Το κέντρο θα περιλαμβάνει εργαστήριο ασφάλειας τροφίμων, εργαστήριο συστήματος αισθητήρων, αγροανάλυση και έναν επιχειρηματικό χώρο. Θα ενσωματωθεί στα προγράμματα εκπαίδευσης για να συνδράμει τις νέες επιχειρήσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, τη δημιουργία νέων προϊόντων, την ανάλυση της αγοράς, τη διαδικασία συσκευασίας και αποθήκευσης και τις εξαγωγές.

 

Το όραμα για τη γεωργία και την αγροδιατροφή στην Ελλάδα

«Σχεδιάζουμε να υπερβούμε τον αριθμό εκπαιδευομένων που έχουμε υποσχεθεί, όμως το πραγματικό μέτρο επιτυχίας δεν είναι πόσοι νέοι άνθρωποι εκπαιδεύουμε, αλλά πόσοι βρίσκουν δουλειά», δήλωσε ο Δρ. Goodman. «Γι ‘αυτό, θα μείνουμε ενεργοί ώστε να βεβαιωθούμε ότι αυτοί οι νέοι άνθρωποι θα επιτύχουν. Πρέπει να χτίσουμε κάτι που θα διαρκέσει πέρα από τη συνεργασία μας με το ΙΣΝ. Οραματίζομαι τη δημιουργία μιας οντότητας, που να ανήκει στο δημόσιο τομέα και να εμπεριέχει τις δράσεις που κάνουμε τώρα – κάτι που μπορούμε να παραδώσουμε στην Ελλάδα. Η συνεργασία μας θα μπορούσε να γίνει το θεμέλιο μιας Σχολής που θα εκπαιδεύει γεωργικούς συμβούλους, για παράδειγμα. Νομίζω ότι θα χρειαστεί άλλη μια δεκαετία για να έχει πραγματικό αντίκτυπο η παρέμβασή μας, και θέλω να είμαι ζωντανός για να δω τι θα γίνει. Θέλω να δω έναν «φωτεινό» και ενεργητικό τομέα τροφίμων, την επανοίκηση των αγροτικών περιοχών και την αποκατάσταση μιας αξιοπρεπούς ποιότητας ζωής».

«Η Ελλάδα έχει διαδραματίσει θεμελιώδη ρόλο στη διάδοση της γεωργίας και τα ελληνικά γεωργικά προϊόντα έχουν τεράστια ζήτηση στον υπόλοιπο κόσμο», ανέφερε ο Δρ. Goodman. «Συχνά, το πρώτο πράγμα που σκέφτονται οι Αμερικανοί είναι: ενοποίηση και εκβιομηχάνιση. Αλλά λόγω της δύσκολης ιστορίας -κατοχή, δικτατορία, πόλεμοι, κρίση- η Ελλάδα δεν είχε τους πόρους για την εκβιομηχάνιση και, στην πραγματικότητα, αυτό είναι καλό. Η Ελλάδα έχει πολλούς μικρούς οικογενειακούς παραγωγούς και τώρα έχει την ευκαιρία να επανακτήσει τον αγροτικό της τομέα μέσω της συμμετοχής και της συνεργασίας χωρίς τη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια των λίγων. Η Ελλάδα πρέπει να αναζητήσει τον δικό της τρόπο, να μην κοιτάξει σε χώρες όπως η Γαλλία. Το ίδιο μοντέλο βοήθησε τον τομέα της γεωργίας της Ιρλανδίας να αναρρώσει. Είναι σκληρή δουλειά, αλλά μπορεί να γίνει. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να πείσει τους ανθρώπους να συνεργαστούν, να τυποποιηθεί η ποιότητα των προϊόντων και να αυξηθούν οι εξαγωγές».

«Η γεωργία παραμένει ένα αξιοσέβαστο επάγγελμα στην Ελλάδα», δήλωσε ο Δρ. Goodman. «Και σε κάθε αγρο-οικοσύστημα, οι καλύτεροι αγρότες κάνουν 50% καλύτερη δουλειά από τους άλλους. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την τύχη. Οφείλεται στην τεχνογνωσία και την εκπαίδευση. Και οι άνθρωποι μαθαίνουν καλύτερα κάνοντας πράγματα, δουλεύοντας με τα χέρια τους. Αυτός είναι και ο στόχος του προγράμματός μας».